Kasaba insanının bireysel sorunlarını, aile ve toplum ilişkilerinin sağlıksız yanlarını işlemiştir.
İlkokulu Kalecik`de okudu, Ankara Gazi Lisesi`ni, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi`ni bitirdi. Anadolu`nun çeşitli il ve ilçelerinde sıtma savaş hekimliği ve hükümet tabipliği yaptı (1948-53). 1953-57 arasında İşçi Sigortaları Ankara Hastanesi`nde iç hastalıkları dalında uzmanlık eğitimi gördü. Tosya Devlet Hastanesi`nde iç hastalıkları uzmanı olarak çalıştı. Malatya Sosyal Sigortalar Hastanesi`ndeki görevinden 1973`te emekli oldu.
Genellikle klasik öykü anlayışına bağlı kalan, romanlarında ve öykülerinde toplumsal sorunlara ağırlık veren Hacıhasanoğlu, edebiyata 1943`te Büyük Doğu dergisinde Muzaffer Doluca imzasıyla yayımladığı şiirlerle başladı. 1947`de Varlık dergisinde çıkmaya başlayan öyküleriyle dikkat çekti. Vatan, Cumhuriyet ve Milliyet gazetelerinde tefrika edilen Kasaba Kadınları, Evlerde Sevgi Yoktu, Tadsız Dünya, Emin Efendi adlı romanlarını kitap olarak çıkarmadı. Eller (1979) adlı yapıtıyla 1980 Türk Dil Kurumu Öykü Ödülü`nü aldı. Yayımlanmış tek romanı Trenler Yine Gidiyor`dur(1982). Denemelerini Atatürk Bakıyor Bize adlı kitapta toplayan yazarın diğer yapıtları arasında Bir Tespih Tanesi(1951), Bu Dağın Ardı(1954) ve Dağ Başındaki Ölü (1983) sayılabilir.
Ölümünden sonra Kültür Bakanlığı Öyküler adıyla 2001 yılında Muzaffer HACIHASANOÄLU`nun hikayelerinden bir seçki yayımladı. Kitabın sunuşunda şu cümleler yer alıyor : Cumhuriyet dönemi Türk Edebiyatının unutulmaya yüz tutmuş değerli öykü yazarlarından biri olan Muzaffer Hacıhasanoğlu`nu gündemde tutmak amacıyla hazırlanmış bu kitapta; yazarın gerçeklik anlayışı, Türk insanına olan inancını ve yaşamın anlamını yakalama çabalarını yansıtan öykülerini bulmak mümkündür.
Türk-yazar-taslak