Munçak, geyikgiller familyasında sınıflanan ``Muntiacus`` cinsindeki geyiklere verilen isimdir. Çıkardıkları ses nedeniyle havlayan geyik diye de tabir edilirler. Bilinen en eski geyik türü olan ve 15 ile 35 milyon yıl önce ortaya çıktığı sanılan munçakların izlerine Fransa ve Almanya`daki Miyosen döneminden kalma kalıntılarda rastlanmıştır.
Günümüzde bu tür geyikler Güneydoğu Asya`ya özgüdür ve Hindistan`dan güney Çin, Tayvan ve Endonezya adalarına kadar bir alanda bulunur. Çin munçağı İngiltere`ye getirilmiş ve artık bazı alanlarda yaygın olarak bulunmkatadır. Tropik havanlar olmaları nedeniyle belirli kızgınlık dönemleri olmadığından yılboyunca çiftleşebilirler. Ilıman ülkelere getirilen hayvanlar bu davranış özelliklerini korumuştur. Males have short antlers which can regrow but tend to fight with their tusks (downward pointing canine teeth) for territory. Erkek munçakların büyüyebilen küçük boynuzları vardır ancak bölge için dövüşmek amacıyla daha çok fildişi gibi aşağıya doğru uzayan büyük köpekdişlerini kullanırlar.
Munçak önemli ölçüdeki kromozom varyasyonları ve son zamanlarda ortaya çıkarılan yeni türleri nedeniyle evrimsel araştırmalar için ilginç bir türdür.
Türler
- Hint munçağı, Bayağı munçak (``Muntiacus muntjak``)
- Çin munçağı, Reeves munçağı (``Muntiacus reevesi``)
- Kara munçak, Kıllı göğüslü munçak (``Muntiacus crinifrons``)
- Fea munçağı (``Muntiacus feae``)
- Borneo sarı munçağı (``Muntiacus atherodes``)
- Roosevelt munçağı (``Muntiacus rooseveltorum``)
- Gongşan munçağı (``Muntiacus gongshanensis``)
- Dev munçak (``Muntiacus vuquangensis``)
- Truong Son munçağı (``Muntiacus truongsonensis``)
- Yaprak munçağı (``Muntiacus putaoensis``)