Doğu Gotların birkaç ay önce Busta Gallorum Savaşı`nda uğradıkları ve önceki kral Totila`nın öldüğü ağır mağlubiyetinden sonra kral seçilip Doğu Gotlar halkının kalanlarını bir araya toplayarak kardeşi Aligern`in hala birkaç yerleri müdafaa ettiği Campania bölgesine ricat etmişti.
Narses, Napoli`ye yakın olan Mons Lactarius ("Süt Dağı")`da Gotların yolunu keserek onları muharebeye mecbur etti. Gotların kendilerini dar bir boğazda tahassun ettikleri İmparatorun askerlerinin sayıca üstünlüğünü kullanmalarına engel koydu. Şiddetli muharebe iki gün sürerek ancak Teya`nın kendisinin öldürülmesiyle sona erdi. Teya, kalkanını değiştireceği anda bir Roma askeri tarafından öldürücü derecede yaralandı. Aligern`le yaşamakta kalan diğer Gotlar bir süre daha mücadele ettikten sonra nihayet serbest çıkıs karşılığında arzı teslimiyet edip Italya`yı terk etmek zorunda kaldılar. Tektük Gotlar garnizonlarının 562 senesine kadar Doğu Romalılara mukavemet gösterdiklerine rağmen bu muharebe ikinci Got Savaşı`nın asıl sonu anlamına geldi.
Mons Lactarius Savaşı`nın meşhur bir tasviri çağdas tarihçi Prokopios`un tarih eserinin sekizinci kitabında bulunur.