} Molla Şemseddin Fenari Türk şeyhülislam(Yenişehir,Bursa , 1350-Bursa,1431). Kasabanın Efendisi Hamza Efendi'nin oğluydu. Bursa'da Alaettin Esvet'ten ve Karaman'da Cemalettin Aksarayi'den ders aldı. İlahiyatın yanı sıra, Mısır'da Şeyh Ekmelettin'in matematik ve gökbilim dalarında verdiği dersleri de izledi. Müderrislik aşamasından sonra atandığı Bursa kadılığı sırasında (1390-1402) bir davada Yıldrım Beyazit'in tanıklığını padişahın taraf tutacağına inandığı gerekçesiyle dürüstlüğüyle kazanmış olduğu ünü yaygınlaştırdı. Fetret devrinde Hicaz ve Mısır'a giderek ders verdi Padişah olan I.Mehmet'in (Çelebi) çağrısı üzerine döndüğü Bursa'da yendien kadılığa başladı(1414). II.Murat tarafından ilk kez "şeyhülislam" unvanıyla müftilenam olarak fetva makamına getirildi(1424). Ölene kadar şeyhülislamlık, kadılık ve müderrislik görevlerini bir arada yürüttü. Kitaplığının, döneminin en değerli bilim kitaplarıyla dolu olduğu ölümünden sonra anlaşıldı.
Eserleri
Başlıca yapıtları: *Enmuzec ül-ulum: Birçok ilim dalında ansiklopedik nitelikte bilgi verir. *Husul ül -bedaci fi usul iş-şeraci: Şeriat yönteminde denenmesi gereken yenilikleri anlatır. Molla Fenarí, Osmanlıların ilk Şeyhülislamıdır. Yüzden fazla eser yazmış bir bilim adamıdır. Babasının adı Hızır'dır. 1350'de doğdu. Nerede doğduğu kesin olarak belli değildir. İlk öğrenimini bitirdikten sonra döneminin en büyük bilginleri olan Alaeddin Esved ve Cemaleddin Aksarayí'den ders aldı. Onda ilme karşı büyük bir aşk vardı. Din bilgilerini öğrendikten sonra diğer bilimler alanında da çalıştı. Özellikle astronomi ile matematik alanında kendisini yetiştirdi. Molla Fenarí daha sonra medreselerde müderrislik yapmaya başladı. Bursa'da, Hicaz'da ve Mısır'da çeşitli medreselerde dersler okuttu. Bilgi alanında ünü yayılmağa başladı. Çelebi Sultan Mehmet onu Bursa'ya çağırdı. II. Murad, onun bilim alanındaki gücünü takdir ederek 1424 yılında Osmanlılarda ilk defa Şeyhülislamlık görevine getirdi. Altı yıl kadar bu görevi yürüttü. Sonra Hicaz'a gitti. Dönüşte Bursa'da 1430 yılında öldü. Fenarí Şemseddin, zamanının en güçlü ve büyük bilginlerindendi. Faziletli, sağlam karakterli, yüksek ahlaklı üstün bir insandı. Hayatı kitaplar arasında geçmişti. Kütüphanesine on bin cilt kadar eser yazdı. Bunların birçoğu dini konulara değinen şerhler, tefsirler ve haşiyelerden yapılmıştır. Eserlerinin en önemlilerinden biri bütün ilimlerden söz eden ve ansiklopedik bir eser olan Enmuzecü'l-ulum'dur. En büyük eseri Fusulü'l-Bedayi fi Usulü'ş-Şerayi'dir. Fenari Şemseddin birçok değerli insanlar yetiştirdiği gibi, bilim, ahlak ve fazilet bakımından çevresindekilere örnek olmuş büyük bir insandır.
