Meotlar (Çerkesçe: Мыут1э, Mıwt'e; Antik Yunanca: Μαιῶται, Maiōtai; Latince: Mæotæ) antik çağda " Meot Gölü " olarak bilinen Azak Denizi civarında yaşayan pek çok devlet kurmuş ve günümüz Çerkeslerinin ataları olarak kabul edilen antik halk.
Meotlar, el sanatlarında ilerlemiş, demircilik ve terzilikte ilerlemiş bir halk olarak biliniyorlardı. Herkes en başarılı olduğu mesleği ya da yaptığı işi belli eden bir soy adı taşırdı.
Meotlar dünya-doğa güzelliklerine ve doğa olaylarına büyük bir önem veriyorlardı. Güneşi, yağmur ve yıldırımı yöneten tanrıların var olduğuna inanır ve onlara büyük bir saygı duyarlardı. Sık sık dini ayin ve törenler düzenliyorlardı. Bu tür ayin ve vaftiz-arınma işlerini de ailenin en yaşlıları yönetirlerdi. Ölen akraba ve yakınlar için dini törenler düzenlenirdi. Toprak kazılır, ölü kıvrılmış-bükülmüş biçimde toprağa gömülürdü. Ancak toprak atmadan önce, değişik eşyalar, kap kacak, silah ve giysiler de ölünün yanına, mezara konulurdu. Ölünün bu yanına konanları gittiği dünyada kullanacağına inanırlardı. Birkaç hafta ya da bir ay sonra, ölünün gömülü olduğu yerde toplanılır, el ele verilerek bir halka oluşturulur, ağıtlar söylenerek ve ağlanarak mezarın etrafında dönülürdü.
Meotlar güneşi, ateşi, aydınlığı ve sıcaklığı yöneten tek bir tanrının bulunduğuna inanırlardı. Ateşi andırdığı için cesetler boya dökülerek kırmızıya boyanırdı.
Meotlar Kafkasya dağlarında ve düzlüklerde barınıyorlardı. Dağlarda yaşayanların at sürüleri vardı ve toprağı işliyorlardı. Ovalarda barınan Meotlar ise hayvan besliyorlardı. Önemli bir ekonomik uğraş da balıkçılık idi.