Land
1. anlamı (f.) karaya çıkarmak; tutup karaya getirmek (balık); durdurmak, yere indirmek; isabet ettirmek, aşketmek, indirmek; elde etmek, kazanmak; karaya çıkmak, durmak, yere inmek; isabet etmek, düşmek. land up (k.dili) eninde sonunda varmak, boylamak.,t.2. anlamı toprak. kara parçası. ülke. vatan. aynı türden toprak parçası. alan. arazi. kişisel arazi. arsa. karaya çıkmak. karaya indirmek. karaya getirmek. iniş yapmak. yere inmek.
3. anlamı ülke.