Kolağası (Kıdemli Yüzbaşı), Osmanlı ordusunda yüzbaşı ile binbaşı arasındaki rütbe.
1826'da kaldırılan Yeniçeri Ocağı'nın yerine kurulan Asakir-i Mansure-i Muhammediye ordusunda bir alay, 8'i sağ, 8'i de sol olmak üzere 16 kola ayrıldı. Kol komutanlarına da (sağ ve sol) kolağası rütbesi verildi. 1828'deki ikinci düzenlemede alaylar üçer bölük üçer tabura ayrılınca, kolağası da tabur komutanı binbaşının yardımcısı oldu. Kolağalı rütbe işareti, üniformanın kollarına dikilen üçer şerit olarak belirlendi. Sol kolağasının şeritlerinden alttaki ikisi sarı, üstteki beyaz; sağ kolağasınınki iki sarı arasında bir beyazdı. Sağ kolağalığı, sol kolağalığından daha kıdemli bir rütbe sayılıyordu. Buna göre yüzbaşılıktan sol kolağalığına, sonra da sağ kolağalığına terfi edilirdi. 1862'de orduda rütbeler yeniden belirlenirken kolağalığının da yüzbaşılıkla binbaşılık arasında tek rütbe olması öngörüldü. Cumhuriyet döneminde bu rütbenin adı önyüzbaşı oldu.