Kutub, Kutb, veya Kotb (Arapça: قطب), 'eksen', 'mihver' ya da 'kutup' demektir. Kutub göksel hareketlere atfen ve astronomik bir terim veya ruhani bir imge olarak kullanılabilir. Sufilik'te, kutub kemale ermiş insandır, insan-ı kâmil'dir (Alemşümul insan), kutsal hiyerarşiyi yönetendir. Kutub, Sufi tinsel önderidir, Allah ile ilahi bir bağı vardır ve kendisini Sufiliğin merkezine oturtan veya kutbu olduğu bilgiyi aktarır ama dışarıdan bilinmez. Her çağda bir kutub vardır ve yanılmazdır, güvenilir ruhani liderdir. Yalnızca seçilmiş bir mistik gruba görünür çünkü "insanın Allah'ın doğrudan bilgisine ihtiyacı" vardır.
İsmailiye Çalışmaları Enstitüsü'ne göre "Mistik literatürde, Tirmizî, Abdürrezzak ve İbn Arabi (ö. 1240) gibi, [Kutub] tüm azizlerin evrensel lideri olduğu düşünülen en mükemmel insan demektir, ilahi ve dünyevi arasında aracıdır ve onların varlığı dünyanın var olması için elzemdir."