Konfüçyanizm'de insanın evlenmeden veya bir erkek evlat bırakmadan ölmesi büyük günah sayılır. Çünkü erkek evladın, ata ruhlarına ibadeti devam ettireceğine inanılır. Ata ruhları her aile için özel koruyuculuk görevini yerine getirir.
Konfüçyanizm Vu-Ti (M.Ö. 140-87) zamanından 1912 yılına kadar devletin resmi dini kabul edilmiştir. Bir bakıma Konfüçyanizm, geleneksel Çin şinizmi 'nin kaideleşmesi şeklidir.
Kutsal Metinleri
Konfüçyanizm 'in mukaddes kitapları, Konfüçyüs'ün öğrencileri tarafından büyük bir dikkatle toplanmıştır. Bu metinler Konfüçyüs 'e isnat olunan (Ta-Hio, Tehoung-Young) ve (Loun-You) iki kitaptan meydana gelmiştir ve 1- Klasikler, 2- Kitaplar diye iki kısma ayrılır.Konfüçyüs bütün eski Çin metinlerini (sosyal, dini, ahlaki gelenek, görenek) gözden geçirmek suretiyle atalar kültürüne dayalı Çin medeniyetini ortaya koymak istemiştir. Konfüçyanizm 'in en önemli dini metinleri olan beş klasik şu kitaplardan meydana gelmektedir:
-Değişiklikler Kitabı, -Tarih Kitabı, -şiirler Kitabı, -Törenler Kitabı, -ilkbahar ve Sonbahar Vekayinameleri.
Sung Hanedanı tarafından (XI. Yüzyıl) bir araya getiren diğer dört kutsal metin de şunlardır:
-Konfüçyüs 'ün Konuşmaları, -Mansiyus 'un Sözleri, -Ortayol Doktrini, -Büyük Bilgi.
Kutsal metinler üzerine Çin bilginlerince yazılan tefsirlerin en meşhuru Tehou-Hi 'nin eseridir.
Devlet ve Halk Dini Olarak Konfüçyanizm ve ibadetleri
Konfüçyanizm'de ayrı bir rahipler sınıfı olmadığı için ayinler genellikle devletin yetkili memurlarınca yönetilir. Dünyanın üstün idarecisi Gök tanrı için yapılan törenleri hemen ekseriyetle imparator yönetir. Her yıl 22 aralık gece yarısından sonra başlayan bu törenler adaklar, içkiler, yiyecekler ve müzikli alaylar şeklinde icra edilir. Pekin'in güneyindeki dünyanın en büyük mihrabı sayılan üç teraslı beyaz mihrabın çevresinde yapılır.
inançlarına göre yer yüzüne ibadet daha aşağı dereceden bir tabiat kuvvetine tapınma şeklidir. Yukarıda işaret edilen yukarıda işaret edilenin dışında, her yıl yapılan güneş ve ay ibadeti ile ilgili ayinler de yine devlet görevlilerince yürütülür.(Son yıllarda bu anlayış yavaş yavaş terk edilmektedir)
Halk ibadetinde en yaygın olan anlayış atalara ibadettir. Konfüçyüs 'ten önce de çok yaygın olan bu ibadet, O 'ndan sonra da devam etmektedir; çünkü bu dinin ölmüş ata ruhlarının ev veya mezarın etrafında dolaştıklarına inanırlar. Bu bakımdan evin sakinleri belli zamanlarda, ölüleri için kutsal birliği sağlamak üzere yiyecek hazırlamayı bir görev bilir. Konfüçyanizm 'de önemli bir yer tuttuğu için ruhları rahatsız etmeden son derece sakınılır
Öğreti ve Özdeyişleri
Öğretileri en büyük ilgiyi Çin 'de Han Hanedanı 'ndan görmüştür.”Büyük Bilgi” ve “Ortayol Doktrini” adlı kitapların yayınlanması bu zamanda gerçekleşmiştir. O 'nun öğretileri ilgili esasların yer aldığı “Konfüçyüs 'ten Seçmeler Kitabı”, öğrencilerinin-inanlarının- gayretiyle derlenmiştir. Seçme Konfüçyüs Özdeyişlerinden bazıları şöyledir.-Oğuldan istenen babaya, memurdan istenen hükümdara, kardeşten istenen ağabeye, arkadaştan istenen de kendisine verilmelidir. -Temkinli olanlar pot kırmaz -Kendimize yapılmasını istemediğimizi başkasına yapmamalıyız. -insanlar prensiplerine hakim olabilir. Prensipler insanlara hakim olamaz. -Düşünmeden öğrenmek,boşuna zaman harcamaktır. -Bilgi desteğinden yoksun bir fikir,tehlikelidir. -Sizden üst durumda olan birinin beğenmediğiniz halleriyle sizden alt durumda olan birine davranmayın.
Ahlak Anlayışları
Konfüçyanizm, bir dinden çok ahlaki sistem olarak algılanmıştır. O, ahlaki prensiplerinde cemiyet ve milletin ıslahı ile mutluluğu sağlamayı hedef almıştır. O bir yandan toplumu saadete ulaştıracak prensipler koymuş, diğer yandan da Çin 'in eski dini tasavvurlarını canlandırmaktan geri kalmamıştır. Hiçbir zaman “öbür dünya”nın varlığını inkar etmemiştir.Konfüçyüs, topluma daimi olarak hata işlemekten uzak kalmalarını hatırlatmış,işlenen bir suçun cezasının mutlaka bu dünyada görüleceğine onları inandırmaya çalışmıştır. O her fırsatta çevresindekilere birbirlerinden özür dilemelerini telkin etmiş, insanın her zaman hatadan muaf olamayacağına dikkat çekmiştir.
Konfüçyanizm'in ahlaki prensiplerini,Büyük Bilgi adlı eserinde görmek mümkündür. Bu kitabında Konfüçyüs barışı sağlama yolunun bizzat insanın kendi benliğinde oluşması gerektiğine dikkat çekerek ancak kendisiyle barışık olan insanın ev halkını çevresini ve nihayet milletini yönlendirebileceğini belirtmiştir. O 'na göre 5 fazilet vardır:
-iyilik yapmak -Güvenilir bir şahsiyet olmak -Dürüst davranmak -Terbiyeli olmak -Tedbirli davranmak
Başarını her zaman faziletin varlığı anlamına gelmeyeceğini söyleyen Konfüçyüs ancak iyilikte ısrar etmek suretiyle hikmet ve faziletin bir anlam taşıyacağını açıklamıştır.
Konfüçyüs 'e göre ahlaki telkinlerin meyve verebilmesi için şu ana temeller üzerine oturması şarttır.
-Kültür -Sözünde durma -iş idaresi -Üste karşı dürüst davranma
Ahlaki olgunluğun temel öğelerini teşkil eden insanı ilişkileri Konfüçyüs beş maddede toplamıştır. Bunlar ;
-Amir - memur ilişkisi -Arkadaş - dost ilişkisi -Karı - koca ilişkisi -Ana-babanın çocuklarıyla ilişkisi -Kardeşler arası ilişkiler.
Sosyal hayatın bütün yönlerini içine alan bu beş esas, bütün diğer ahlaki istemlerinde vazgeçemeyeceği prensiplerin başında gelmektedir. Konfüçyüs 'e göre hayırseverlik ve adalet ahlaki olgunluğu tamamlayan iki önemli erdemdir. Toplumda bazı görevler sırf ahlaki oldukları için yapılmak zorundadır. Menfaatler adaletin gerçekleşmesini önleyen en büyük faktörlerdir. Bunun için insanları bu duygudan uzaklaştırmak gerekir.
