İlirya veya İllirya ( Grekçe: Ιλλυρια, Arnavutça: Iliria; Sırpça ve Makedonca: Илирија; Boşnakça: Ilirija; Latince: Illyricum), antik çağda İlirler adı verilen boyların Balkan Yarımadası'nın batısında, Adriyatik Denizi'nin genel olarak Dalmaçya kıyılarında kurulmuştur.
İlirlerin bilinen ilk hükümdarları Bardyllis olup MÖ 4. yüzyılda hüküm sürmüştür. En önemli kentleri Lissus (Bugünkü Arnavutluk’ta Leş ve Epidamnustır. (Bugünkü Arnavutluk’ta Dıraç) MÖ 335 yılında Makedonya Kralı Perdiccas III, İlirya’ya saldırmış ve saldırıda yaşamını yitirmiştir. Fakat daha sonra Büyük İskender'in babası II. Filip, İlirleri yenilgiye uğratmış ve kendi kontrol alanını Ohri Gölü'ne değin genişletmiştir. Daha sonra İskender'in döneminde de egemenlik altında tutulan İlirler, onun ölümünden sonra tekrar kendi krallıklarını kurmuşlardır. Bugünkü İşkodra'ya kadar ilerleyerek Hersek ve Karadağ'ın bir bölümünü de ele geçirmişlerdir.
İlir bölgesine daha sonra Romalılar son vererek bölgeyi bir eyalet olarak düzenlemişlerdir. Roma İmparatorluğu'nun bölünmesi ve kavimler göçü sonrası İlirya, Güney Slavlarının işgaline uğramış, yayılma alanı olmuştur.