Fiziki Yapı
İzmir il topraklarının % 60’ı dağlık, % 18’i plato ve % 22’si ovalardan ibarettir. Dağlar kıyılara paralel olmayıp dik olarak uzanırlar. Bu paralel dağ uzantıları arasındaki çöküntü ovalar çok verimlidir.Dağlar: İlde birçok dağ vardır. Başlıcaları Madra Dağlarının en yüksek yeri Maya Tepesi (1344 m), Yund Dağı(1075 m), Yamanlar ve Karadağ kütlesi ile en yüksek yeri 1513 m’dir. Bozdağlar silsilesinin en yüksek yeri Bozdağ Tepesi(2159 m)dir. En önemli yaylalar Kozak Yaylası, Bozdağlar ve Karaburun yaylalarıdır.
Ovalar: Bütün ovalar verimlidir. Küçük Menderes Ovası ve vadisi en bereketli olanıdır. Bakırçay akarsuyu kendi ismini taşıyan ova ve vadiyi meydana getirir. 50 km uzunlukta ve 2-12 km genişliktedir. Gediz Irmağının etrafındaki Gediz Ovası önemli bir ovadır. Menemen’de daha genişler ve Menemen Ovası ismini alır. Küçük Menderes Irmağının Bozdağlar ile Aydın Dağları arasında meydana getirdiği ova ve vadi 80 km uzunlukta ve 20 km genişliktedir. İzmir oluk şekilli çukur ovalarla kaplıdır.
Akarsular: Küçük Menderes Irmağı Bozdağlardan çıkıp batıya akar. Küçük Menderes Ovasını sular ve Selçuk batısında denize dökülür. Uzunluğu 124 km’dir. Eski çağlarda Efes şehri deniz kenarındaydı. Bu ırmağın getirdiği alüvyonlar sebebiyle 10 km içerde kalmıştır.
Gediz Irmağı: Murat Dağından çıkar ve Dumanlı Dağı ile Yamanlar Dağı arasından geçip Menemen Ovasını sulayıp Foça’nın güneyinden denize dökülür. Eskiden Gediz, İzmir Körfezinin çok sığ bir yerine dökülüyordu. Körfez yavaş yavaş dolmaya başlayınca 1886’da bir kanal açılarak, Foça’nın güneyinde İzmir Körfezine dökülmeye başladı. Demirköprü Barajı ile kaymalar önlenmiştir.
Bakırçay: İlin kuzeyindedir. Bergama’yı geçip Çandarlı Körfezinin kuzeyinde derin bir delta yaparak denize dökülür.
Göller: İzmir ilinde büyük göller yoktur. Bozdağların zirvesinde çöküntü çukurunda “Gölcük” güzel bir göldür. Yamanlar Dağının “Karagöl” Gölcüğü. Torbalı-Selçuk arasında “Belevi” Gölcüğü, Küçük Menderes Deltasında “Çakalboğaz” göl ve gölcükleri vardır.
İklimi ve Bitki Örtüsü
İzmir ilinde Akdeniz iklimi hüküm sürer. Yazları kurak ve sıcak kışları ılık ve yağışlı geçer. Temmuz-ağustos ayları en sıcak ve ocak-şubat en soğuk aylardır. Sıfırın altında gün sayısı 10 günü geçmez. Senenin 100 gününe yakını ise +30 derecenin üstüne çıkar. Kar yağışı yok denecek kadar azdır. Senelik yağış miktarı 700-1200 mm arasında bölgelere göre değişik olur. Sıcak yaz aylarında “imbat” ismi verilen rüzgar serinlik getirir. Kara ve denizin gece-gündüz arasındaki ısınma ve soğuma farkından meydana gelen bu rüzgar sadece bu ile aittir. Kavurucu yaz günlerinde İzmir’e tatlı bir serinlik getirir. Kemalpaşa ilçesi en çok yağış alan bölgedir. Sıcaklık +42,7°C ile -8,4°C arasında değişir.İzmir ili yaz ve kış yemyeşildir. İzmir şehrinin yeşil sahası çok azdır. Fakat civarındaki bitki örtüsü boldur. İlin topraklarının % 50’ye yakını orman ve fundalıklarla kaplıdır. % 33’ü ekili ve dikili saha, % 15’e yakını çayır ve mer’adır. Tarıma elverişli olmayan kısmı yüzde ikidir. Bitki örtüsünde kızılçam, fıstık çamı, karaçam, selvi, maki ve zeytin ağaçlarına bol rastlanır. Bağ ve meyve bahçeleri oldukça geniş yer kaplar. Kozak Dağı, Türkiye’nin en büyük çam fıstığı istihsal yerlerinden biridir.