Doğuda Savaştepe ilçesi, güneydoğuda Manisa, güneyde İzmir illeri, güneybatıda Burhaniye, batıda Havran, kuzeyde Balya ilçeleri, kuzeydoğuda da Merkez ilçe ile çevrilidir.
Konumu
Balıkesir`in Güneybatısında ve 37 km. mesafede olup Balıkesir - Edremit yolu üzerinde 35 km. den sonra 2 km. içeride kalmaktadır . Kuzeyinde Balya , güneyinde Manisa ve İzmir , doğusunda Balıkesir , Savaştepe , batısında Havran ve Burhaniye ilçeleriyle çevrilidir.İlçe arazisi Madra deresinin iki yanındaki engebeli bir alanı içine alır. Derenin meydana getirdiği ova 200 , 300 metre yüksektedir. Etrafını 500-8000 metre yüksekliğinde tepeler kuşatmaktadır. Batı da Şap ve Kavsalar (910 m.) güneyinde de Madra dağı (1383 m.) önemli yükseltileridir.İlçe 751 kilometre kare yüzölçümüne sahip olup , denizden yüksekliği190 metredir. Son nüfus sayımı göz önüne alındığında ilçe merkezinin 5 772 , Nahiyeleri ve köylerinin 32 845 olmak üzere toplam nüfusu 38 617 olarak belirlenmiştir.
Coğrafi Yapı
İlçe toprakları genellikle dağlıktır. Batısında Kaz Dağı , güneybatısında Madra Çayı bulunmaktadır. Dağlardan kaynaklanan suları , Madra Çayı toplar. Kocaçay , Madra Dağının alçak kesimlerinde vadisi genişleyerek verimli İvrindi Ovasını meydana getirir.Tarihi
İvrindi`nin yerleşme tarihi M.Ö. 3000 - 4000 yıllarına kadar uzanmaktadır.Mysia bölgesi olarak bilinen bölge uzun süre Bergama Krallığı yönetiminde kalmıştır. Daha sonra Roma ve Bizans hakimiyetinde yaşayan bölge 1071 Malazgirt Zaferi`nden sonra büyük gruplar halinde Türk göçlerine sahne olmuştur.1076 tarihinde Balıkesir ve çevresinin Kutalmışoğlu Süleyman Şah tarafından fethinden sonra Türk egemenliği başlamıştır.Üç Beyi olarak.Karesi Beyliğinin ömrü çok kısa sürdü ve 1345` te Osmanlı Beyliği `ne katıldı.Adının nereden geldiği kesin olarak bilinmemekle beraber İvrindi kelimesinin " Aya Rindi " kelimesinden ya da rumca pınar anlamına gelen " Avrandi " kelimesinden geldiği sanılmaktadır.İsminin Yunan dilinde çevrede sıklıkla görülen bodur bitkilerden geldiği düşünülmektedir.
Yunan ordusunun 26 Ağustos 1922` de başlayıp 30 Ağustos 1922 `de meydana gelen genel bozgunu sonucu İvrindi`deki Yunan işgal kuvvetleri 7 Eylül 1922 tarihinde İvrindi`yi boşaltarak Akçay iskelesi yoluyla Anadolu`yu terk etmiştir.
Cumhuriyetin ilk yıllarında belde olan İvrindi 2 Ağustos 1944 tarihinde 4642 sayılı kanunla ilçe haline gelmiştir .
Ekonomi
Ekonomisi tarıma dayanır. Başlıca tarım ürünleri buğday , arpa , mısır , ve baklagillerdir.Ayrıca az miktarda üzüm , elma susam ve ayçiçeği yetiştirilir.Hayvancılık ekonomide önemli bir yer tutar En çok koyun ve sığır beslenir. Son yıllarda tavuk besiciliği de gelişmiştir. Arıcılık gelişmiştir. Köylerde el dokumacılığı yapılır . İlçe topraklarında bakır , taşkömürü , linyit , antimon ve kaolin yatakları bulunmaktadır.Süt ve süt ürünlerine ağırlık verilerek sanayileşmeye gidilmelidir.
Eğitim
İvrindi ilçesine bağlı 4 belde (Korucu , Kayapa , Büyükyenice ve Gökçeyazı) 66 köy yerleşim merkezi vardır. Bu yerleşim birimlerinde toplam 40 İlköğretim okulu ve 4 lise ve dengi okul vardır. 30 yerleşim birimindeki ilköğretim okulu öğrenci,leri taşıma kapsamına alınmıştır. İlçemiz genelinde 5294 ilköğretim öğrencisi ve 600 ortaöğretim okul öğrencisi vardır. İlköğretim okulu öğrencilerinin 2229 `u taşınmakt0adır. Ve İlçemizde 1 Sağlık Meslek Lisesi bulunmaktadır.Kültür
İlçe geleneksel manav karakterine sahiptir. Mallıca(en önemli köyü) Kayapa, Korucu köyleri başat yerlerdir. Ayaklı, Geçmiş, Bozören, Karaçepiş diğer köylerindendir.} }
}