İspanya İç Savaşı, 17 Temmuz 1936 - 1 Nisan 1939 tarihlerinde İspanya`da milliyetçiler ile cumhuriyetçiler arasıda gerçekleşmiş iç savaştır. Savaş, 17 Temmuz 1936`da General Francisco Franco`nun komutasındaki milliyetçi güçlerin seçimle işbaşına gelen Cumhuriyetçi "Halk Cephesi" koalisyonuna karşı ayaklanmasıyla başlamıştır. Üç yıl süren ve İspanya`da çok fazla yıkıma yol açan iç savaş, 1 Nisan 1939`da milliyetçilerin zaferi ile sonlanmıştır. Savaşın sonucunda İspanya`da Franco`nun, 1975`deki ölümüne kadar sürecek olan, diktatörlüğü dönemi başlamıştır.
Hitler ve Mussolini isyanın başlamasından hemen sonra Franco`nun emrine birer uçak filosu göndererek 13,500 kişiyi Fas`tan İspanya`ya taşıdılar. Müteakip günlerde de 200,000`i geçen Alman, İtalyan ve Arap askeri bölgeye sevk edildi. Bunun karşısında Cumhuriyetçiler, SSCB`nin desteği ve muhtelif ülkelerden gelen gönüllülerin desteğini aldılar. Bu savaşta Alman Kondor Lejyonu hava taktiklerini ve teorilerini denemek fırsatı buldu. Bunlar içinde en önemlisi 27 Nisan 1937 yılında Guernica`nın yoğun hava bombardımanı ile yokedilmesiydi.
İspanya`ya oldukça fazla miktarda tank ve zırhlı araç gönderilmişti. Ne var ki, bunlar, zırhlı birlik teorisine uygun olarak kullanılmadı. Tanklar, piyade destek elemanı olarak kaldı. Bu durum, batılı gözlemcilerin zihinlerinde yanlış imaj bıraktı ve onlar tankın stratejik bir unsur olmadığı yanılgısına düştüler.
Mart 1939`da Falanjistler, yarım milyon ölü-yaralı, bir milyondan fazla sürgün ve sınırsız tahribata sebep olarak ülkeye hakim oldular. Almanlar deneyim açısından en kazançlı çıkan ülke oldu. İspanya İç Savaşı Hitler`in durumunu güçlendirdi. Fransa üçüncü bir Faşist komşuya sahip oldu.
Ayrıca Akdeniz`deki bu gerginlik Hitler`in Orta Avrupa`da rahat hareket etmesini; Avusturya ile Çekoslovakya`yı ilhakını kolaylaştırdı. Ayrıca Madrid`i Berlin-Roma Anti Kominterin paktına yakınlaştırdı. 1940`da Çelik Pakt adını alacak olan üçlü dayanışmanın temelleri de atılmış oldu.
} } }
