Hayatı
Yozgat Sarıkaya Emirbey Köyü doğumlu. İlk ve orta öğrenimini Yozgat ve Kayseri`de tamamladı. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenliği Bölümünden 1989`da mezun oldu.Yazmaya üniversitede okuduğu yıllarda başladı. Şiir ve yazıları Aylık Dergi, AlÂbatros, Araf, Argos, Dergah, Hece, Kanat, Kayıtlar, Kırağı, Kum Yazıları, Milli Eğitim, Palandöken, Yalnızardıç, Yedi İklim`de yayımlandı. Şiirlerinde varlığın ve hayatın anlamı üzerinde yoğunlaşarak, coşkulu bir edayla; aşkı, ölümü, çocukluğu, bozkır saflığı ve dinginliğini, kendi kültürümüzün klasik ve taşralı katmanlarından devşirdiği unsurlarla yoğurarak, köklü bir ses, yeni bir hazla işledi. Temiz, yumuşak, masalsı bir dili var. Yazılarında ise şiir ve şiirin metafizik tartımları, çocukluk üzerine küçük açılımlar, içsel söyleşiler yapıyor.
İlk şiir kitabı Simurg (MEB 1992) ile Türkiye Yazarlar Birliği tarafından 1992 yılı şiir ödülüne layık bulundu. İkinci şiir kitabı Mahrem Mecazlar (1999 Ankara) Hece Yayınları arasında çıktı. Çocukluğum Bir Çocuk (MEB 2005), şairin üçüncü şiir kitabı. Ayrıca Aktarın Gül Odası (şiir), Pörçük Meşkler (deneme), İpek Böceği (Masal) adlı dosyaları ise yayıma hazır.
Halen Manisa Turgutlu Anadolu Lisesinde çalışmakta ve harflerle yolculuğuna devam etmektedir. Evli, Mevlana Yusuf ve Selçuk Eren adında iki oğlu var.
Basılı Eserleri
- Simurg (MEB 1992)
- Mahrem Mecazlar (Hece Yayınları 1999)
- Çocukluğum Bir Çocuk (MEB 2005)
Bir Şiir
Güz Yufkalarını ÖpüyorumGördüm ki mevsimleri En baharından öpen rüya bitmiş Nar çatlamış, bozulmuş bağlar. Üşüyor şimdi içimin harfleri Üşüyorum göçebe kuşlar gibi Kırk iki yaş şarkılarıyla.
Ondan mıdır, nedir? Güz yufkalarını öpüyorum Aniden, birdenbire Sıcaklığı, kokusu İçime aksın diye.
Hangi bağın pekmezi Akşama döndü dilimde Bunu düşünüyorum, Annemle de konuştum bu gün Telefondaki sesini öpüyorum Güz yufkalarını öper gibi.
Kavrulmuş kestane Elma mayhoşluğu Evler Göğün derinlikleri Çocukların çözülen diliyle Çözülüyor dilsizliğimin ç hali.
Eninde sonunda Kanıyor sadakatin gülü!..
Öpüyorum yine de güz yufkalarını.
