Inordinate

Inordinate

Inordinate İngilizce anlamı ve tanımı

Inordinate anlamları

  1. (a.) Not limited to rules prescribed, or to usual bounds; irregular; excessive; immoderate; as, an inordinate love of the world.

Inordinate tanım:

Kelime: in·or·di·nate
Söyleniş: i-'nor-d&n-&t, -'nord-n&t
İşlev: adjective
Kökeni: Middle English inordinat, from Latin inordinatus, from in- ordinatus, past participle of ordinare to arrange -- more at ORDAIN
1 archaic : DISORDERLY, UNREGULATED
2 : exceeding reasonable limits : IMMODERATE
synonym see EXCESSIVE
- in·or·di·nate·ly adverb
- in·or·di·nate·ness noun

Inordinate ile eşanlamlı (synonym) kelimeler

Excessive, Undue, Unreasonable,

Inordinate

İngilizce Inordinate kelimesinin İspanyolca karşılığı.
adj. desmesurado, desmedido, desproporcionado, excesivo

Inordinate

İngilizce Inordinate kelimesinin Fransızca karşılığı.
adj. démesuré, excessif; pas rangé

Inordinate

İngilizce Inordinate kelimesinin Almanca karşılığı.
adj. übermäßig, übertrieben; regellos; unbeherrscht

Inordinate

İngilizce Inordinate kelimesinin İtalyanca karşılığı.
agg. sregolato, eccessivo

Inordinate

İngilizce Inordinate kelimesinin Portekizce karşılığı.
adj. exagerado, desenfreado; irregular; desordenado; desmedido

Inordinate

s. aşırı, ölçüsüz, düzensiz, oransız

Inordinate

İngilizce Inordinate kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
bn. buitensporig, onmatig

Inordinate

adj. excessive, immoderate; disorderly

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.