(noun) The act of infracting or breaking; breach; violation; nonobservance; infringement; as, an infraction of a treaty, compact, rule, or law.
Infraction tanım:
Kelime: in·frac·tion Söyleniş:in-'frak-sh&n İşlev:noun Kökeni: Middle English, from Medieval Latin infraction-, infractio, from Latin, subduing, from infringere to break -- more at INFRINGE : the act of infringing : VIOLATION - in·fract /in-'frakt/ transitive verb
İngilizce Infraction kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. infracción, conculcación, violación
Infraction
İngilizce Infraction kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. infraction, délit
Infraction
İngilizce Infraction kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Übertretung, Regelverstoß
Infraction
İngilizce Infraction kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. infrazione, violazione, trasgressione
Infraction
İngilizce Infraction kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. infração
Infraction
i. ihlal, tecâvüz, çiğneme, bozma
Infraction
Fransızca Infraction kelimesinin İngilizce karşılığı.
(f) n. offence, infraction, breach; crime, violation; contravention, infringement, misdemeanor
Infraction
İngilizce Infraction kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
zn. overtreding, schending, inbreuk
Infraction
n. breach, infringement, violation (of a commitment or obligation)
n. offence, infraction, breach; crime, violation; contravention, infringement, misdemeanor
Fransızca Infraction kelimesinin Almanca karşılığı.
n. verletzung, ordnungswidrigkeit, zuwiderhandlung, missachtung, übertretung, verstoß, vergehen, delikt