(noun) The person who inducts another into an office or benefice.
(noun) That portion of an electrical apparatus, in which is the inducing charge or current.
Inductor tanım:
Kelime: in·duc·tor Söyleniş:in-'d&k-t&r İşlev:noun 1 : one that inducts 2 a : a part of an electrical apparatus that acts upon another or is itself acted upon by inductionb: REACTOR 2 3: ORGANIZER 2
İngilizce Inductor kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. inductor
Inductor
İngilizce Inductor kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. inducteur, bobine d'induction (en électricité)
Inductor
İngilizce Inductor kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Induktor; Eisenkerntransformator (Elektrizität), Spule
Inductor
İngilizce Inductor kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. (El, Biol) induttore
Inductor
İngilizce Inductor kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. indutor
Inductor
i. indüktör
Inductor
İspanyolca Inductor kelimesinin İngilizce karşılığı.
adj. inductant; inducted
Inductor
Flemenkçe Inductor kelimesinin İngilizce karşılığı.
n. inductor, circuit or device in which an electromotive force can be generated (Electricity)
Inductor
İngilizce Inductor kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
zn. inductor
Inductor
n. circuit or device in which an electromotive force can be generated (Electricity)
n. inductor, circuit or device in which an electromotive force can be generated (Electricity)
adj. inductant; inducted
Inductor
İspanyolca Inductor kelimesinin Almanca karşılığı.
n. induktor, induktionsapparat, anstifter
