(a.) Leaning or resting; -- said of anthers when lying on the inner side of the filament, or of cotyledons when the radicle lies against the back of one of them.
Incumbent tanım:
Kelime: in·cum·bent Söyleniş:in-'k&m-b&nt İşlev:noun Kökeni: Middle English, from Latin incumbent-, incumbens, present participle of incumbere to lie down on, from in- -cumbere to lie down; akin to cubare to lie 1 : the holder of an office or ecclesiastical benefice 2: OCCUPANT
İngilizce Incumbent kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. incumbente, que desempeña un cargo; que cumple funciones religiosas
adj. incumbente, beneficiado
Incumbent
İngilizce Incumbent kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. personne titulairte, bénéficiaire; personne en poste; officiant
adj. en poste, en position; nécessaire
Incumbent
İngilizce Incumbent kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Amtsinhaber; Pflichtausüber
adj. amtierend; nötig, obliegend; ausruhend (archaisch)
Incumbent
İngilizce Incumbent kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. (Rel) beneficiario; (am) titolare; occupante
agg. incombente, doveroso, obbligatorio
Incumbent
İngilizce Incumbent kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. pessoa incumbida, encarregado
adj. incumbente, que tem o papel de-, cujo cargo consiste em-; responsável por-; encarregado de-; apoiado em algo, descansado sobre algo
Incumbent
i. görevli, memur, mahalle papazı [brit.]
s. yükümlü, zorunlu, düşen, üzerine düşen, görevdeki
Incumbent
İngilizce Incumbent kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
zn. prebendaris, bekleder v.e. kerkelijk ambt, predikant
bn. zittend (de zittende gouverneur); plicht
Incumbent
n. person who currently holds an office or position
adj. presently holding an office or position; compulsory, necessary; resting, lying (Archaic)
