(noun) The act or process of using formulas sung or spoken, with occult ceremonies, for the purpose of raising spirits, producing enchantment, or affecting other magical results; enchantment.
(noun) A formula of words used as above.
Incantation tanım:
Kelime: in·can·ta·tion Söyleniş:"in-"kan-'tA-sh&n İşlev:noun Kökeni: Middle English incantacioun, from Middle French incantation, from Late Latin incantation-, incantatio, from Latin incantare to enchant -- more at ENCHANT : a use of spells or verbal charms spoken or sung as a part of a ritual of magic; also : a written or recited formula of words designed to produce a particular effect - in·can·ta·tion·al /-shn&l, -sh&-n&l/ adjective - in·can·ta·to·ry /in-'kan-t&-"tOr-E, -"tor-/ adjective
İngilizce Incantation kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. conjuro, encantación, ensalmo
Incantation
İngilizce Incantation kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. incantation, mots chantés ou prononcés comme une formule magique ou un rituel; mots magiques, évocation, enchantement
Incantation
İngilizce Incantation kelimesinin Almanca karşılığı.
n. Zauberspruch, Beschwörung
Incantation
İngilizce Incantation kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. incantesimo; magia
Incantation
İngilizce Incantation kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. feitiçaria, encantamento
Incantation
i. büyü, afsun, sihir, büyülü sözler, sihirli formül
Incantation
Fransızca Incantation kelimesinin İngilizce karşılığı.
(f) n. incantation, spell
Incantation
İngilizce Incantation kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
zn. bezwering, toverformule
Incantation
n. words chanted in a magic spell or ritual; magic spell, magic ritual
n. incantation, spell
Incantation
Fransızca Incantation kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
(conjuration) bezweringsformule (m/f); magische formule (m/f); toverformule (m/f); toverspreuk (m/f)
Incantation
Fransızca Incantation kelimesinin Almanca karşılığı.
n. beschwörung
Incantation
Fransızca Incantation kelimesinin İtalyanca karşılığı.
(conjuration) formula magica; parole magiche; incantesimo (m); magia (f)