(noun) The quality of being improper; unfitness or unsuitableness to character, time place, or circumstances; as, impropriety of behavior or manners.
(noun) That which is improper; an unsuitable or improper act, or an inaccurate use of language.
Impropriety tanım:
Kelime: im·pro·pri·e·ty Söyleniş:"im-p(r)&-'prI-&-tE İşlev:noun Türleri:plural-ties Kökeni: French or Late Latin; French impropriété, from Late Latin improprietat-, improprietas, from Latin improprius 1 : an improper or indecorous act or remark; especially : an unacceptable use of a word or of language 2 : the quality or state of being improper
İngilizce Impropriety kelimesinin İspanyolca karşılığı.
s. impropiedad, desplante, improcedencia, incorrección
Impropriety
İngilizce Impropriety kelimesinin Fransızca karşılığı.
n. inconvenance; impropriété
Impropriety
İngilizce Impropriety kelimesinin Almanca karşılığı.
n. ungeeignete Verwendung eines Wortes oder eines Ausdrucks; Untauglichkeit ; Unangemessenheit
Impropriety
İngilizce Impropriety kelimesinin İtalyanca karşılığı.
s. improprietà, scorrettezza
Impropriety
İngilizce Impropriety kelimesinin Portekizce karşılığı.
s. impropriedade, expressão inadequada, expressão imoral; utilização incorreta de uma palavra; erro; inadequação; falta de modos
Impropriety
i. uygunsuzluk, yanlışlık, yanlış kullanma
Impropriety
İngilizce Impropriety kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
zn. ongepastheid; onfatsoenlijkheid
Impropriety
n. quality of being improper; incorrectness; unsuitableness; improper behavior; improper word or act
