Zaman: 15. yüzyıl. }
I. Perde : Düello
1. Sahne: Zaragosa, İspanya'da di Luna'nin şatosu olan "Aljaferia Sarayı"'nda bir nöbetçiler odası } Muhafızlar komutanı olan Ferrando emrindeki askerlere Kont Di Luna, Prenses'in nedimelerinden olan Leonara'nın penceresi altında durmadan usanmadan gidip gelmekte iken dikkatle onu dikkatle korumaları emrini verir. Di Luna Leonara'yi sevmektedir ve başarılı rakibi olan trubador Manrico'yu kıskanmaktadır. Nöbetçi muhafızların uykuya dalmalarını önlemek icin Ferrando kontun yaptıklarının hikayesini anlatmaya koyulur (Ferrando: Di due figli vivea padre beato / "Kont Di Luna iki oğul babası olarak mesut bir hayat yaşadı.") Bir zaman bir çingene kadın kontun kendinden hemen küçük erkek kardeşini büyülemiş ve küçuk çocuğu zayıf ve hasta bırakmıştı. Bu nedenle yakalanan çingene kadın bir cadılık suçu ile yargılanmış, suçlu bulunmuş ve diri olarak meydan ateşinde yakılmıştı. Çingene kadın ölmeden önce kızı Azuncena'yı kendi intikamını almasını söylemişti. Buna uyan Azucena kontun küçük kardeşini kaçırmıştı. Bir çocuğun yanmış kemikleri bir ateşin külleri arasında bulunmuş olmakla beraber kontun babası küçük oğlunun öldürüldüğüne inanmamıştı ve oğlu Kont Di Luna'yi Azucena'yi arayıp bulmaya görevlendirmişti. } 2. Sahne: Prensesin sarayında bahçe } Leonara kendinin de Monrico'ya aşık olduğunu sırdaşı olan İnes'e itiraf eder.(Leonara : (Tacea la notte placida - "The sakin gece sessizliğe bürünmüştü") (Di tale amor - "Kelimelerin çok anlatabileceği bir aşk"). İki kadın sahneden ayrılınca Kont Di Luna rakibi Manriconun uzaktan sesini duyar.(Deserto sulla terra - "Bu dünyada terkedilmiş tek kaldım"). Leonara karanlikta Di Luna'yı sevdiği Manrico sanıp kollarına atılır. Bu sırada Manrico bahçeye girmektedir. Kont Manrico'nun idama mahkum edilmiş eski bir düşmanı olduğunu anlar. Onu kendiyle kılıçla düello edip çarpışmaya zorlar. Leonara onların arasına girmeye çalışır ama düelloyu durdurmayı başaramaz. (Üçlü: Di geloso amor sprezzato - "Kıskanç sevginin ateşi" ). }II. Perde - Çingene kadın
1. Sahne: Çingenelerin kamp etme alanı } Manrico, annesi Azucena'nin yatagi onunde oturmaktadir. Cingeneler