İbn-I Hatime
Kısaca: İbn-i Hatime on dördüncü yüzyılda Endülüs’te yetişen tarihçi, tıp alimi ve ediplerden. İsmi, Ahmed bin Ali bin Muhammed bin Ali bin Hatime’dir. Künyesi, Ebu Cafer olup, Ensarın soyundan olduğu için Ensari adıyla bilinir. İbn-i Hatime diye Ünlü olmuştur. 1324 (H.724)te El-Meriyye’de doğdu. 1369 (H.770) da vefat etti. Hayatının büyük bir kısmını doğduğu yer olan El-Meriyye’de geçiren İbn-i Hatime, zamanının alimlerinden çeşitli ilimleri tahsil etti. Gırnata’ya giderek ileri gelen kimsele ...devamı ☟
Hayatının büyük bir kısmını doğduğu yer olan El-Meriyye’de geçiren İbn-i Hatime, zamanının alimlerinden çeşitli ilimleri tahsil etti. Gırnata’ya giderek ileri gelen kimselerle görüştü. Ebü’l-Berekat el-Belafiki, İbn-i Luyin, İbn-i Cabir, İbn-i Şu’ayb ve İbn-i Ferhun gibi alimlerden ilim öğrendi. El-Meriyye Camiinde hatib ve mukri (Kur’an-ı kerim okuyucusu) vazifelerinde bulundu. Tarih ve tıb ilimlerinde eserler yazıp, Ünlü oldu. Yazdığı kıymetli şiirlerle devrinin insanları arasında itibar sahibi oldu. Tıb ilminde, Avrupa’da o güne kadar bilinmeyen karantinayı uyguladı. Salgın halde olan vebanın sebepleri, belirtileri ve tedavi şekillerini tesbit ederek tıpta yenilikler ortaya koydu.
Çeşitli ilimlere dair yazdığı eserleri şunlardır:
1. El-Meziyyet-ül-Mer’iyye ala Gayriha Minel-Bilad-il-Endelüsiyye;
2. Tahsil-ül-Garad-il-Kasid fi Tafsili-Marad-il-Vafid: 1349 senesinde Endülüs’te görülen veba salgınını bu eserinde anlatmıştır. Umumi olarak bulaşıcı hastalıkların meydana geliş sebeplerini, belirtilerini ve tesirlerini tıbbi olarak izah etmiştir. Siyah ölüm denilen veba hastalığı üzerinde özellikle durduğu eseri, bu sahada yazılanların ilkidir.
3. Divan; Reyhanetün min Edvah ve Nesemetün min Ervah;
4. Kitab-ür-Raik-ut-Takiyye fi Faik-it-Tevriyye;
5. El-Fasl-ül-adil Beyn-er-Rakib vel-Vasi vel-adil;
6. İbad-ül-Leal fi İnşad-id-Daval;
7. İlhak-ül-Akl bil-His.
Kaynak: Rehber Ansiklopedisi
Bu konuda henüz görüş yok.