I. Petar Petrović-Njegoš

I. Petar Petrović-Njegoš, (Sırpça: Петар I Петровић Његош, d. y. 1747, Njegoš - 30 Ekim 1830, Çetine, Karadağ), 1782-1830 arasında Karadağ prens-piskoposu (vladika). Amcası Sava'nın ardından tahta geçti. İki yıl sonra piskopos olarak takdis edildi. Osmanlılar karşı Rusya ve Avusturya ile ittifak kurdu. III. Selim'in padişah olduğu dönemde (1789-1807) İşkodra Valisi Buşatlı Kara Mustafa Paşa, ölümüne kadar, Karadağ'ı tam anlamıyla kontrol altına almaya çalıştı, ama başarılı olamadı. Petroviç Hanedanı'nın en popüler ruhani ve askeri liderleri arasında sayılan Petar, Martinici Savaşı'nda (1796), ona müteakiben Krusi Savaşı'nda (1796) Osmanlı ordusuna karşı savaştı. Buşatlı Kara Mustafa Paşa, Fransa'nın da desteğiyle isyanı bastırmak istediyse de başarılı olamadı. Savaş sonucunda, Buşatlı Kara Mustafa Paşa Karadağlılar tarafından esir alınarak idam edildi ve kesilen başı Çetine'ye gönderildi. Savaşın sonucu Karadağlılar için bir zafer oldu, sınırlarını genişleten I. Petar, neredeyse Karadağ'ı bağımsız bir devlet haline getirdi. 1799'da imzalanan bir antlaşmayla III. Selim'in Karadağ'ın bağımsızlığını tanımasını sağladı. Karadağ her ne kadar fiilen bağımsızlık elde etse de, bağımsızlık kararı Berlin Kongresi'ne (1878) kadar uluslararası alanda tanınmadı. Napoléon Savaşları (1800-15) sırasında 1807'ye değin Ruslarla, 1813'te de Britanya ile ittifak kurarak Karadağ'ın Kotor kenti ve körfezi üzerindeki egemenliğini korumaya çalıştı. Fransızların bölgeden ayrılmaları üzerine, Ekim 1813'te Kotor'u ilhak etti. Kotor bir yıl boyunca Karadağ'ın başkenti olduysa da Viyana Kongresi'nde (1814-15) alınan bir kararla Avusturya'ya geri verildi. İlk yazılı Karadağ yasasının yayımlanmasını sağlamıştır (1798).

Kaynakça

Kaynaklar

Vikipedi

I. Petar Petrović-Njegoš

I. Petar Petrović-Njegoš Hakkında Detaylı Bilgi

Kaynakça

Kaynaklar

Görüşler ve Yorumlar