Hint-Avrupa halkları, Avrasya kırları boyunca yaşayan ve çeşitli tarihlerde uygar dünyaya akınlar yaparak yerleşen göçebe halklardır.
Aralarında, aynı dilden farklılaşarak oluştukları sanılan (dolayısıyla yapıları bir olan, ama biribirlerinin konuşmasını anlayamadıkları) dil akrabalığı bulunmasından ve aynı yaşam biçimini sürmelerinden başka hiçbir birlik yoktur. Bu halklar, akınları sırasında yendikleri topluluklar üzerinde, uygar toplumlarsa onların uygarlıklarını ve kültürlerini benimseyerek, ilkel topluluklarsa uygar topluma varacak sınıflı toplumu kurarak, egemen yönetici sınıfı oluşturdukları için, bu toplumlara ve topluluklara dillerini dayatmışlardır. Fince, Estonca, Macarca, Baskça dışında tüm Avrupa dillerinin onların Avrupa'ya getirdikleri diller olduğu ve İran ile Hindistan dillerinin de aynı yapıda diller olduğu için, bu diller ailesine Hint-Avrupa dilleri, tarihte bu dilleri konuşmuş olan halklara da Hint-Avrupa halkları denir.
Fakat bazı araştırmacılar Hint-Avrupa dil ve kavimler teorisinin yetersiz ve belirsiz olduğunu ileri sürerek bu yığışmanın diğer etnik dil ailelerinden bağımsız olmayıp tersine o ailelerden koparak geliştiğini ileri sürmektedirler ve böylece Hint-Avrupa teorisinin gözden geçirilmesi gerektiğini düşünmektedirler.