Heinrich Otto Wieland (4 Haziran 1877 – 5 Ağustos 1957), Alman kimyager. Safra asitleri üzerine yaptığı araştırmalarla 1927 yılında Nobel Kimya Ödülünü kazandı . 1901 yılında Wieland, Münih Üniversitesi'nde doktorasını aldı. 1904 senesinde ders verme hakkını kazandı ve ders vermeye başladı. 1907 senesinde Boehringer-Ingelheim'in danışmanı oldu.
1914 yılında organik kimya üzerine araştırmalarıyla doçent ve Münih Devlet Laboratuvarı Organik Bölümü müdürü oldu. Wieland, 1917-1918 seneleri arasında Dalhem'de Kaiser Wilhelm Enstitüsü'nde çalışmıştır. Burada hardal gazının yapay yollarla bulunabilmesi için silah araştırmalarında yer almıştır..
1913 ile 1921 yılları Münih Teknik Üniversitesi'nde profesör olarak yer aldı. Daha sonra Ludwig Gattermann'ın halefi olarak Freiburg Üniversitesi'nde çalıştı. Freiburg'da kurbağa zehirleri ve safra asitleri üzerinde çalışmalar yapmıştır.
1941 senesinde Wieland toksin alfa-amanitini izole etmiştir, dünyanın en zehirli mantarının-Amanita phalloides/Köygöçüren mantarı- aktif maddesi.
Wieland Nürnberg Yasaları sonrası "ırksal yükü" olan insanların, özellikle de Yahudi öğrencilerini, korumak için çalışmıştır. Irksal yüklerinden dolayı okuldan atılan öğrencileri, Heinrich Wieland'ın kimyagerler grubunda Gäste des Geheimrats (danışma meclisi misafirleri) olarak kalabilirlerdi.