Güneş sisteminin oluşum evresiyle başlayan hareketlenme süreci günümüz ve yakın bir uzaklıkta yavaşlamaya başlamadan önce gezegenlerin etrafında bulunan artık parçalar, uydular ve göktaşlarının çarpışmaları ufulanarak uydu oluşturamayacak kadar küük parçalar haline gelerek gezegenin çekim gücü ile onun etrafına toplanmalarına yol açmıştır. Bunun neticesinde uydu olamayan ama hala gezegen etrafında olan parçalar dönme ve çekim gücü ile halka şeklinde birleşmeye başlamıştır. Bu parçaları dagılmadan gezegen etrafında tutan en önemli unsurda buzdur.
Buzun bu birleşmede ki etkisi bu halkalı gezegenlerin güneşe uzaklıgı ile ifade etmek gerekir. Gezegen etrafında bulunan halkalar tek bir bütün halinde degil bölünmüş otobanlar gibi şeritler halinde bulunmaktadır. Mars ve Jüpiter gezegenleri arasında yer alan astroit kuşağıda halka oluşumu için önemli bir alandır sistemimizde. Mars ve Jüpiter arasında yer alan bu kuşakda eski bir gezegen ya da büyük bir uydunun varlığı söz konusu idi öncden. Muhtemelen büyük bir göktaşının etkisi ile yok olan bu cisim bugün var olan bu astroit kuşağını oluşturmuştur. Bu noktada Mars gezegenine ait bir kuşak oluşmamasının sebebi ise muhtemelen Güneş ve Jüpiterin bu noktaya uyguladığı çekim gücünün parçalanmış bu cisimleri denge noktasında tutmasıdır.