(a.) Thundering; exploding in a peculiarly sudden or violent manner.
(p. pr. & vb. n.) of Fulminate
Fulminating tanım:
Kelime: ful·mi·nate Söyleniş:-"nAt İşlev:verb Türleri:-nat·ed; -nat·ing Kökeni: Middle English, from Medieval Latin fulminatus, past participle of fulminare, from Latin, to strike (of lightning), from fulmin-, fulmen lightning; akin to Latin flagrare to burn -- more at BLACK transitive senses : to utter or send out with denunciation intransitive senses : to send forth censures or invectives - ful·mi·na·tion /"ful-m&-'nA-sh&n, "f&l-/ noun
Fulminating
İngilizce Fulminating kelimesinin İspanyolca karşılığı.
adj. fulminante, fulminador
Fulminating
İngilizce Fulminating kelimesinin Fransızca karşılığı.
adj. fulminant (à propos d'un gaz qui explose à l'aide d'une mèche d'allumage)
Fulminating
İngilizce Fulminating kelimesinin Almanca karşılığı.
[fulminate] v. mit einem lauten Knall explodieren; gegen etwas Sturm laufen; heftig demonstrieren; hart angreifen
adj. explodierend (bezieht sich auf Gas, das mittels Zündschnur explodiert)
Fulminating
İngilizce Fulminating kelimesinin İtalyanca karşılığı.
agg. fulminante; (fig) tonante
Fulminating
İngilizce Fulminating kelimesinin Portekizce karşılığı.
adj. fulminante
Fulminating
s. patlayıcı, patlama, patlayan, ateş püsküren, birden gelişen
Fulminating
İngilizce Fulminating kelimesinin Flemenkçe karşılığı.
bn. gedonder (betreffende gas dat ontploft dmv lont)
Fulminating
adj. tending to explode with a loud noise; issuing threats or strongly critical statements
