Fracture
1. anlamı (i)., (f). kırma, kırılma; kırık; (tıb). kemik veya kıkırdağın kırılması, kırık; yarık; çekiçle kırılınca madenin meydana çıkan yüzeyi; (f). kırmak çatlatmak, yarmak; kırılmak. compound fracture (tıb). kırılan kemik uçlarının deriyi delerek dışarı.2. anlamı kırılma. çatlama. kırık. çatlak. kırılmak. çatlamak. kırmak. çatlatmak.