Eymir, Yozgat`ın Sorgun ilçesine bağlı köy.
Tarih
Beldenin tarihi resmi belgelere dayanan kesin bir bilgi bulunmamaktadır.Türklerin Orta Asya`dan göç tarihi olan 11.yy sonra kurulduğu tahmin edilmektedir.15.yy den itibaren Eymir Beldesine Oğuz Türklerinden Bozok Türkmenlerinin yerleştiği bilinmektedir.Osmanlı Devletinin 1641 tarihli Tahrir Defteri`nde kasaba "Eymür Gazilü" olarak yer almaktadır.Oğuz boylarından olan "EYMİR"boyu Anadolu`da "EYMİR" İranlılar arasında ise "EYMÜR"olarak anılmaktadır.Oğuzlar ilk olarak "ÜÇOK" ve "BOZOK" adıyla iki kola ayrılmışlardı.Anadolu`ya yerleşen Oğuz Boyları`ndan Çukurova dahil Güneydoğu Anadolu`yu mesken tutanlar "ÜÇOK" Sivas ve Yozgat gibi Kuzey bölgeye yerleşenler "BOZOK" adını taşıyorlardı.11.yy itibaren anayurtları Orta Asya`dan göç eden Türkler,boyları olan "EYMİR" Boyu`nu çok sevdiklerinden dolayı sonraki göç ettikleri yerlere de kendi boylarının ismini verdiler.Anadolu`da 20 yerleşim biriminin isminin "EYMİR"dir.İdari bakımından 1930 yılına kadar Tokat ili Zile ilçesine bağlı olan "EYMİR" beldesi 1930 yılında halen bağlı bulunduğu "SORGUN" ilçesine bağlanmıştır.(Kasaba Halkından İsmail Arslan Tarafından hazırlanan "Bütün Yönleriyle Eymir" İsimli kitaptan alınmıştır.
Coğrafya
Eymir Beldesi İç Anadolu Bölgesi Orta Kızılırmak içinde kalmaktadır.Bozok Platosu üzerinde bulunan Eymir esasen İç Anadolu Bölgesi Orta Kızılırmak bölümü ile Karadeniz Bölgesi Orta Karadeniz bölümü arasında geçiş noktasında bulunmaktadır. Belde deniz seviyesinden 1250m.yükseklite olup;idari bakımından Sorgun İlçesi`ne bağlı ve bu ilçeye 26Km uzaklıktadır.İlçeye ulaşım asfalt yol ile sağlanmaktadır.Eymir Tulum,Kayakışla,Akocak,Gököz,Çorum ili Alaca İlçesine bağlı olan Belpınar,Çekerek İlçesine bağlı olan İlbeyli ve Fuadiye,Aydıncık İlçesi ve bu İlçeye bağlı Dereçiftlik Köyleri ile sınırdır.Beldede düz alanlar sınırlıdır.Tarım alanları durumdaki düzlük alanlar birikim(alüvyon) depolarıdır. Yüksekliği birbirinden farklı olmayan kesin hatlara sahip tepeler ve esik karakterli sırtlar beldenin tapoğrafik yapısını oluşturmaktadır.Beldeyi çepeçevre saran tepeler ise Doğuda"DAZTEPE",Batıda"MERCANTEPE",Güneyde"EVCİTEPE"dir.Beldenin kuzeyine doğru yükseklik artmakta ve "DEVECİ" dağlarına ulaşmaktadır.Beldenin en yüksek tepesi Kuzeyde Çomaklı yaylası yakınında bulunan ve bir ucu gerek Yozgat il ve İlçelerinde gerekse komşu illerin bir çoğu tarafından bilinen Şebek piknik alanı`nın bulunduğu Deveci Dağları`nın bir bölümü olan 1755m.yüksekliğindeki"DAÄNI" dağıdır.Bu dağın diğer bir ismi de "TOPRAKDEDE"dir. Beldenin en önemli akarsuyu olan kasabanın adını alan "EYMİR"deresi Alaca ve Çorum dereleri ile birleşerek ülkemizin en uzun ırmaklarından biri olan "YEŞİLIRMAK"a akmaktadır. Belde genel bitki örtüsü yönünden fakiridir.Beldede gölgelik adı verilen tarım alanı içinde bulunan çalılıklar ve dere boyların da kavak ve söğüt ağaçları ile kaplıdır.Meşe ağacı beldede bulunan ormanların büyük bir kısmını oluşturur.Ayrıca ormanlarda çam,yabani armut,alıç,dağ eriği ve yabani fındık ağaçlarına da sık sık rastlanır.Beldede karasal iklim hakimdir.Kışlar soğuk ve yağışlı,yazlar sıcak geçer.Yağış bakımın dan normal yağış alan beldede m2ye ortalama 600kg yağış düşmektedir.Ortalama yağışlı gün sayısı 70 gündür.(Kasaba Halkından İsmail Arslan Tarafından hazırlanan "Bütün Yönleriyle Eymir" İsimli kitaptan alınmıştır.İktisat
Belde halkının geçim kaynağı tarım ve büyük,küçük baş hayvancılıktır.Fakat beldede tarım aletlerini tamir ettirebileceği küçük sanayi ve zahire dükkanları ve küçük ticarethaneler bulunmaktadır.Beldede az sayıda arıcılık ta yapılmaktadır.Nüfus
Beldenin nüfusu Osmanlı döneminde kesin bir kayıt bulunmamamktadır.Cumhuriyet döneminde yapılmış nüfus sayımlarında ise rakamlar şöyledir.SAYIM YILI NÜFUS DURUMU
1935 1631
1940 1789
1945 1843
1950 2107
1955 1976
1960 2341
1965 2345
1970 2164
1975 2775
1980 2494
1985 2546
1990 4225
1997 5350
2000 9160