Türkçe Bilgi: Emir Karatekin

} Emir Karatekin 1071`de başlayan Anadolu`nun fethi, Süleyman şahın 1075`de İzniki alarak Anadolu Selçuklu Devletinin temellerini atmasıyla devam etmiş, aynı zamanda 1080`deki büyük Türkmen Göçü ile Anadolu`daki Türk nüfusu hızlı bir artış göstermiştir. Bu fetihleri efsanevi olarak anlatan Danişmendnameye göre, Çankırı`yı fetheden Emir Karatekin, Melih Danişmend Gazi ile Emir Artuk`un arkadaşlarındandır.

Emir Karatekin, 1082`de Çankırı`yı aldıktan sonra Kastamonu ve Sinop`u topraklarına katarak egemenlik alanını genişletmiş ve gücünü sağlamlaştırmıştı. Danişmendname bu fethin Danişmendliler adına yapıldığını söylerse de, Bizans kaynaklarıyla öbür kaynaklar, Emir Karatekin`i Süleymanşah`a bağlı bir komutan olarak gösterir. Nitekim, büyük Selçuklu Sultanı Melihşah, başta Süleymanşah olmak üzere Anadolu`da kendisine karşı bağımsız bir güç oluşturan bu beylere karşı 1078`de Porsuk Bey, 1091`de Emir Bozan komutasında ordular gönderdi; Emir Karatekin`de bu ordularla çarpıştı ve savunmasını güçlendirmek için, Sinop yöresinden geri çekildi. Türbesi Çankırı`da olan Emir Karatekin`in hangi tarihte öldüğü kesin olarak bilinmiyor. Bilinen yörenin, I.Haçlı seferinin sonuna dek Türklerin elinde kaldığıdır.1097`de İznik`i ele geçiren Haçlı ordularının Eskişehir üzerinden güneye doğru yönelmeleri sonucu Çankırı, Haçlı işgalinden kurtulmuştur. Ancak, 1100de Danişmendli beyi Emir Gazi Gümüştekin`in Malatya önlerinde Antakya Haçlı Kontu Bohemond`u tutsak alarak Niksara götürmesi, bunun üzerine de 1101`de Roymond`de Toulouse komutasındaki bir haçlı ordusunun Bohemondu kurtarmak için harekete geçti. Ankara`yı da alarak yakıp yıkan bu ordu; Çankırı önlerine gelmiş, kenti çok iyi savunan güçler karşısında başarısızlığa uğrayınca yöreyi yağmalayarak Kastamonu`ya geçmiştir. Bu ordu Amasya yakınlarında I.Kılıç Arslan ve Emir Gazi Gümüştekin`in güçlerine yenildi. Haçlılara yardım eden Bizanslıların elinde kalan Çankırı yöresinin Emir Gazi Gümüştekin 1106`da yeniden fethetti. I.Haçlı Seferinin etkisinin azalmasından sonra, kendilerini toparlamaya başlayan Anadolu Selçukluları ile Danişmendliler, birbirleriyle sürekli bir savaşa başladılar. Ayrıca Danişmendliler arasında da taht kavgaları eksik olmuyordu. Bu durumda yararlanan Bizanslılar, daha önce bitirdikleri birçok yeri geri almaya başladılar ve 1132`de Vali Alparslan yönetimindeki Çankırı`yı da ele geçirdiler. Bir yıl sonra 1133`de Emir Gazi Gümüştekin Çankırı`yı Bizans egemenliğinden kurtardı ve 1134`de de öldü. Bunun üzerine oğullarıyla Anadolu Selçuklu Sultanı I.Mesut arasında yeni bir savaşı başladı. Bu arada Bizans İmparatoru Ioannes, Kastamonu`da bozguna uğratan Bizans güçlerinin öcünü almak için, kendi komutasındaki bir orduyla Çankırı önlerine geldi. Çankırı`daki Türk valisi öldüğünden kenti savunan güçleri karısı komuta ediyordu. Bizans ilerlemesine karşı, I.Mesut`la Danişmendli tahtına egemen olan Melik Muhammed birleştiler. Bunun üzerine Ioannes, Marmara Bölgesine doğru çekilerek kışı burada geçirdi. 1135 baharında yeni güçlerle Çankırı ve Kastamonu`yu kuşattı. Zorlu savaşlar sonunda Çankırı Bizanslıların eline geçti. Kentteki Türkler tutsak alınarak İstanbul`a götürüldü. Ancak Ioannes`in çekilmesinden kısa bir süre sonra kent Türklerce geri alındı.

I.Mesud, ölmeden önce (1155) eski Türk devlet geleneği gereğince ülkesini üç oğlu arasında bölüştürdü. II.Kılınç Arslan`ı Konya`da sultan ilan ederken, küçük oğlu Şahinşah`a Ankara, Çankırı ve Kastamonu yöresini verdi. Ancak, bu bölünme I.Mesud`un ölümünden hemen sonra taht kavgalarına yol açtı. Önce I.Mesud`un üçüncü oğlu Dolat öldürüldü. Sonra Şahinşah, Çankırı`da ayaklandı. Damatlarından Yağıbasan`da, II.Kılınç Arslan`ın sultanlığını tanımayarak Kayseri üzerine yürüdü. Uzun süren bu iç savaş sırasında Yağıbasan, Anadolu Selçuklu tahtına çıkarmak istediği Şahinşah`ın ve Bizans İmparatoru Manuel`in desteğini sağlayarak güçlendi ve 1162`de II.Kılıç Arslan`ı yendi. İstanbul`a giden II. Kılıç Arslan, Bizansla bir anlaşma yaparak, yeniden Anadolu`ya döndü ve yağıbasan`ın asıl merkezi olan Sivas`ı ele geçirdi. Bunun üzerine Yağıbasan, Şahinşah`la birleşmek için Çankırı`ya geldi ise de 1164`de burada öldü. Bu durum II. Kılıç Arslan`ın daha rahat hareket etmesini sağladı. Ankara ve Çankırı üzerine yürüyerek Şahinşah`ı yendi ve yöreyi egemenliği altına aldı.

II. Kılıç Arslan da ölmeden önce (1192) ülkeyi 11 oğlu arasında bölüştürdü. Merkezi Ankara olmak üzere Çankırı, Kastamonu ve Eskişehir yöresini Muineddin Mesud`a verdi. Ancak, ülkenin bu 11 parçaya bölünüşü daha II. Kılıç Arslan`ın sağlığında kardeşler arasında taht kavgalarının başlamasına yol açtı. Ölümünden sonra bu kavga giderek büyüdü. Bütün bunlara karşın Muineddin Mesud, yöredeki Bizans topraklarında yeni fetihlere girişti. Daha sonra, aldığı bazı yerleri, 1196`da Konya tahtını ele geçiren II. Süleymanşah`a vermekle birlikte yöreyi egemenliğinde tuttu. Ancak, 1203`te Süleymanşah`ça öldürülünce, yöre doğrudan Konya tahtına bağlandı. Daha sonra I. Keykavus`un (1211-1219) 1214`te Sinop`u alması, yöreyi Karadeniz üstünden gelebilecek tehlikelere karşı daha güvenli bir duruma getirdi. Anadolu Selçukluları`nın en parlak dönemi olan Alaeddin Keykubad`ın saltanatı sırasında (1219-1237), Çankırı en dingin ve zengin dönemini yaşadı. I. Alaeddin Keykubad, alası Cemaleddin Ferruh`u kente vali atadı. II. Gıyaseddin Keyhusrev döneminde de (1237-1246) bir ölçüde süren bu durum sırasında Anadolu`nun Moğol akınlarına uğraması, Anadolu Selçukluları`nı büyük ölçüde sarstı. 1243 Kösedağ Savaşı`ndan sonra ülke bütünüyle Moğol egemenliği altına girdi. Bu dönemde Çankırı çeşitli baskılara uğradı. 1262`de II. Keykavus`un eski komutanlarından Ali Bahadır, Moğol egemenliğine karşı Ankara-Çankırı bölgesinde ayaklandı. Ama başarılı olamadı ve kaçmak zorunda kaldı. Moğollar`ın yöredeki egemenliğini temsil eden Sinop Beyi Muineddin Mehmed Pervane, 1293`te Çankırı`yı yağmaladı, her türlü para, mal, hayvan ve ürünü topladı.

Emir Karatekin

İlgili konular

Nizamlar, Devrek

Komşular, Devrek

Sipahiler, Devrek

Seki, Ilgaz

Gündoğmuş, Şabanözü

Ilgaz, Çankırı

Gökçeören, Kalecik

Hokand Hanlığı