Türkçe Bilgi: Efraim

Aziz Efraim (Süryanice: Afrêm [1]), Edessa (Urfa) Diyakozu Süryani Efraim olarak da bilinir (d.y. 306, Nisibis [2]-ö. 9 Haziran 373, Edessa; yortu günü, Batı'da 9 Haziran, Doğu'da 28 Ocak), Hıristiyan ilahiyatçı, şair, ilahi yazarı ve kilise bilgini. Doğu Kilisesi'ne bağlı din adamlarına öğreti konusunda danışmanlık yapmış, ilahiyat ve Kitabı Mukaddes yorumlarıyla polemiklerinde ortak bir Hıristiyan geleneğinden söz ederek, Yunan ve Latin kiliselerini büyük ölçüde etkilemiştir. 4. yüzyıl Süryani Kilisesi'nin en etkin temsilcisi kabul edilir. Nisibis piskoposunun yanında diyakozluk ve ilahiyat öğretmenliği yaptı. Kentin 363'te Perslerin eline geçmesinden sonra, ders vermek üzere Edessa'daki (Urfa) akademiye gitti. Tarihsel kaynak niteliğindeki Carmina Nisibena (Nisibis Şarkıları) adlı manzum yapıtında bu olayları anlattı. Kilisede herhangi bir yüksek görev almayı reddetti; hatta deli rolü oynayarak piskoposluğa atanmaktan kurtuldu. Çabuk öfkelenen bir yaradılışı vardı. Çileci manastır yaşamıyla kendisini terbiye ederek ilahiyat alanında pek çok yapıt verdi. 5. yüzyıl Bizans tarihçisi Sozomen'e göre yaklaşık 3 milyon satırdan oluşan, binin üstünde çalışması vardır. Eski Ahit'in Tekvin ve Çıkış kitapları üzerine yorumlarının yanında, 2. yüzyıla ait önemli bir Süryanice-Yunanca Yeni Ahit metni olan Diatessaron için de açıklama notları yazdı. En çok şiir biçimini kullandı; manzum incelemeler, vaazlar ve ilahiler yazdı. Bu nedenle eğretileme ve alegorilere geniş yer verdiği eski Süryanice yapıtları genellikle zor okunur. İlahilerinin çoğunda çağının önemli heretik görüşlerini, özellikle de 2. yüzyıl gnostiklerinden Markion ve Bardesanes'in öğretilerini hedef aldı. Bazı ilahilerinde İsa konusunda öğretiden ayrılan görüşlere ve özellikle Ariusçuluğa saldırırken bazılarında da İsa'nın yeryüzündeki devamı olarak kiliseyi, inanca dayanan ilahiyatı, bakireliğin ahlaki üstünlüğünü, İsa'nın Çektiklerini (Pasyon) ve Diriliş'inde yüklendiği görevleri övdü. 5. yüzyıl tarihçilerine göre, Hıristiyan ayinlerinde bu ilahilerin özel bir yeri vardı. Efraim, ayrıca Meryem Ana'ya bağlılığa, özellikle de onun günahsızlığına ve örnek sadakatine büyük önem verdi. Düzyazı ve şiirlerinde ele aldığı öğretiye ilişkin öteki konular arasında Baba, Oğul ve Kutsal Ruh 'un ölümsüzlüğünü savunan Üçleme öğretisi; İsa'nın kişiliğinde ilahi ve insani özelliklerin birliği; Kutsal Ruh'un dua içinde, özellikle de Komünyon sırasında İsa'nın var olmasını sağlamadaki işlevi; Cennet'te mutluluğa ulaşmak için bütün insanların kıyameti beklemeleri gerektiği biçimindeki geleneksel Süryani inancına dayanan diriliş öğretisi sayılabilir. Efraim'in şematik Cennet ve Cehennem betimlemeleri Dante'nin La Divina Commedia'sının (y. 1310-21; İlahi Komedya, 1956-64, 3 cilt) esin kaynaklarındandır. Efraim'in yazıları çeşitli yayımcı ya da redaktörlerin kişisel yargılarına göre değişikliğe uğramış, Latince ve Yunanca baskılarda birçok yanlış ve tutarsızlık ortaya çıkmıştır. Yapıtları çağdaş bilim adamlarınca yeniden özgün biçimleriyle oluşturulmaya çalışılan Efraim, Papa XV. Benedictus tarafından 1920'de kilise bilgini ilan edilmiştir. Kaynaklar * Bu maddenini yazılmasında Encyclopædia Britannica Fifteenth Edition'ndaki Efraim maddelerinden yararlanılmıştır.

Kaynaklar

Vikipedi

Efraim

Kaynaklar

Efraim

Efraim kabilesi

Bene Efraim

Efraim Elrom

Efraim Halevy

Efraim Kişon

Yosef kabilesi

Menaşe kabilesi

Efraim Evron

Efraim

Efraim Hakkında Detaylı Bilgi

Kaynaklar

Efraim Sözlük Anlamları

Efraim

Görüşler ve Yorumlar

Okuma Önerileri

Efraim kabilesi

Bene Efraim

Efraim Elrom

Efraim Halevy

Efraim Kişon

Yosef kabilesi

Menaşe kabilesi

Efraim Evron