1. anlamı (f). karışıklık içine itmek; engel olmak; yarmak, kesmek, çatlatmak, kırıp ayırmak. disruption (i). karışıklık içine itme; engel olma; kesilme, çatlama, bozulma, yarık. disruptive (s). yıkıcı, bozucu. ,xyz karıştır. 2. anlamı dağıtmak. bozmak. bölmek.
Disrupt
Disrupt İngilizce anlamı ve tanımı
Disrupt anlamları
(v. t.) To break asunder; to rend.
(a.) Rent off; torn asunder; severed; disrupted.
Disrupt tanım:
Kelime: dis·rupt Söyleniş:dis-'r&pt İşlev:transitive verb Kökeni: Latin disruptus, past participle of disrumpere, from dis- rumpere to break -- more at REAVE 1 a : to break apart : RUPTUREb : to throw into disorder agitators trying to disrupt the meeting 2 : to interrupt the normal course or unity of - dis·rupt·ernoun - dis·rup·tion /-'r&p-sh&n/ noun - dis·rup·tive /-'r&p-tiv/ adjective - dis·rup·tive·lyadverb - dis·rup·tive·nessnoun