Defiance
1. anlamı (i). meydan okuma; karşı koyma, muhalefet mukavemet. in defiance of hiç bırakmayarak, zorluklara rağmen gözüne alarak. ,cüretkarlık/küstahlık.2. anlamı itaatsizlik. saygisizlik.
Defiance
Defiance Haritası
Tam ekran moduna geçmek için harita üzerindeki 
ikonuna tıklayınız.
ikonuna tıklayınız.
2. anlamı itaatsizlik. saygisizlik.
Defiance
Defiance İngilizce anlamı ve tanımı
Defiance anlamları
- (noun) The act of defying, putting in opposition, or provoking to combat; a challenge; a provocation; a summons to combat.
- (noun) A casting aside; renunciation; rejection.
- (noun) A state of opposition; willingness to flight; disposition to resist; contempt of opposition.
Defiance tanım:
Kelime: de·fi·ance
Söyleniş: di-'fI-&n(t)s, dE-
İşlev: noun
1 : the act or an instance of defying : CHALLENGE
2 : disposition to resist : willingness to contend or fight
- in defiance of : contrary to : DESPITE
Defiance
İngilizce Defiance kelimesinin İspanyolca karşılığı.s. desafío, reto; indomeñabilidad, rebeldía
Defiance
İngilizce Defiance kelimesinin Fransızca karşılığı.n. défi; mépris
Defiance
İngilizce Defiance kelimesinin Almanca karşılığı.n. Trotz, Ungehorsam
Defiance
İngilizce Defiance kelimesinin İtalyanca karşılığı.s. disprezzo, spregio; sfida, provocazione
Defiance
İngilizce Defiance kelimesinin Portekizce karşılığı.s. desafio, desacato
Defiance
i. saygısızlık; nispet; meydan okuma; karşı koyma, muhalefetDefiance
İngilizce Defiance kelimesinin Flemenkçe karşılığı.zn. tegenspraak, ongehoorzaamheid
Defiance
n. resistance, disobedience, opposition n. mistrust, delinquencyBu konuda henüz görüş yok.