Defeat
1. anlamı (f)., (i). yenmek, mağlup etmek; hezimete uğratmak; bozmak, iptal etmek, ıskat etmek; (i). bozgun, yenilgi, mağlubiyet, hezimet. defeatism (i). bozgunculuk. defeatist (i)., (s). bozguncu kimse; (s). bozguncu. ,yenilgi,xyz boz/yen.2. anlamı yenmek. bozguna uğratmak. boşa çıkarmak. suya düşürmek. mahvetmek. yıkmak. yenilgi. bozgun. yenilgiye uğrama. yenilgiye uğratma.