Convenient

Convenient

1. anlamı (s). uygun, elverişli, münasip, müsait, rahat, kullanışlı; kolay ele geçer, kullanılmaya hazır.,yakın/uygun/rahat.
2. anlamı uygun. elverişli. müsait. yakın. ulaşması kolay.

Convenient

Convenient tanım:

Kelime: con·ve·nient
Söyleniş: k&n-'vEn-y&nt
İşlev: adjective
Kökeni: Middle English, from Latin convenient-, conveniens, from present participle of convenire to come together, be suitable, from com- venire to come -- more at COME
1 obsolete : SUITABLE, PROPER
2 a : suited to personal comfort or to easy performance b : suited to a particular situation c : affording accommodation or advantage
3 : being near at hand : HANDY
- con·ve·nient·ly adverb

Bu konuda henüz görüş yok.
Görüş/mesaj gerekli.
Markdown kullanılabilir.