1. anlamı (s). kavgacı, daima çekişen; ihtilâflı, çekişmeli; (huk). davaya ait.,tartışmalı/tartışmacı. 2. anlamı tartışmacı. kavgacı. tartışmalı. tartışma konusu olan.
Contentious
Contentious tanım:
Kelime: con·ten·tious Söyleniş:k&n-'ten(t)-sh&s İşlev:adjective 1 : likely to cause contention a contentious argument 2 : exhibiting an often perverse and wearisome tendency to quarrels and disputes a man of a most contentious nature synonym see BELLIGERENT - con·ten·tious·lyadverb - con·ten·tious·nessnoun