Tarihçe
İşçi Partisi`nin kökeni 1960`ların sonlarındaki öğrenci hareketine dayanır. Özellikle Leuven Katolik Üniversitesi`nde öğrenci derneği Studenten VakBeweging (SVB) içinde örgütlenen radikal öğrenciler işçi sınıfı hareketine yöneldiler. Belçika Komünist Partisi`nin siyasi çizgisini revizyonist, yani sosyal demokrat politikalara yönelimli olmakla eleştiriyorlardı. Bu hareket özellikle Çin Devrimi`nin, Latin Amerika gerilla hareketlerinin, Vietnam Savaşı`na karşı yaratılan hareketin ve Flaman Bölgesi`nde bulunan ancak Fransızca konuşulan Leuven Üniversitesi`nde demokratikleşme mücadelesi veren Leuven-Vlaams hareketinin etkisiyle gelişti.Kömür madenlerinde çalışan işçilerin yürüttüğü bir greve aktif olarak katılmaları ve destek sunmaları esas olarak öğrencilerden oluşan bu hareketi siyasi bir parti kurmaya yönlendirdi. Kurdukları dergiye verdikleri AMADA (Alle Macht Aan De Arbeiders - Bütün İktidar İşçilere) aynı zamanda partinin de ilk adı oldu. 1979 yılında yapılan ilk parti kongresinde Marksist-Leninist ilkelere dayanan bir program kabul edildi ve partinin adı da Belçika İşçi Partisi olarak değiştirildi. Kongrede partinin ilk başkanı Ludo Martens oldu. Martens halen partinin en önemli ideologu kabul edilmektedir. Bu ilk kongrenin en önemli izleyicisi daha sonra Kongo Demokratik Cumhuriyeti`nde iktidara gelecek olan Laurent Kabila`ydı.
Sonraki yıllarda Belçika Komünist Partisi`nin büyük oranda güç kaybına uğramasıyla Belçika İşçi Partisi ülkenin en büyük komünist hareketi halini aldı. Partinin haftalık dergisi ``Solidair/Solidaire`` (Dayanışma) sendikal harekette belli bir etkiye sahiptir.