Antisosyal Kişilik Bozukluğu

} } Sosyopati, psikopati ile alakalı bir psikolojik bozukluktur (düzensizliktir). Bir sosyopatı bir psikopattan ayıran özellik, patolojidir, yani semptom farklılığıdır. Psikopati, sosyopatiye göre daha ağır bir bozukluk olup, sosyopatide görülen semptomlara ilaveten özellikle ahlaka aykırı davranışlar ihtiva eder. Sosyopatiye sosyal çevrenin sebep olduğu düşünülmektedir. Antisosyal kişilik bozukluğuna (ASKB) sahip olan insanlar, halk arasında yaygın olarak "sosyopat" olarak adlandırılırlar. Yürürlükteki 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 32. maddesine göre, antisosyal kişilik bozukluğu, ceza muafiyet veya indirimini gerektiren bir akıl hastalığı değildir. Zira ASKB, bir kişilik bozukluğudur; bir akıl hastalığı değildir. TCK. m. 32 ise, akıl hastalığı sebebiyle, işlediği fiilin hukukí anlam ve sonuçlarını algılayamayan veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme kabiliyeti önemli derecede azalmış olan kişiye ceza verilmeyeceğini, davranışlarını yönlendirme kabiliyeti önemli olmayan derecede azalmış olan kimsenin de ceza indiriminden faydalanacağı hükmünü getirmektedir. Tanım Sosyopati, antisosyal kişilik bozukluğu (antisocial personality disorder) olarak isimlendirilen psikolojik hastalığın gayri resmí adıdır. Antisosyal kişilik bozukluğu, aklí bir bozukluk (düzensizlik) olup, Amerikan Psikiyatri Derneği'nin Teşhis ve İstatistik Rehberinde şöyle tarif edilmektedir: "Teşhis için temel özellik, çocukluk veya ilk ergenlik çağında başlayıp yetişkinlik çağında da devam eden, diğer insanların hakları ile ilgili daimí bir umursamazlık ve ihlal seyridir." Hastalığın temel özellikleri olarak sayılan hususlar, hilekarlık (deceit) ve manipülasyondur (manipulation, hilekar ve kurnazca yönetme veya etkileme). Bu sebeple, teşhisi koyarken, muayene edilen ferdin haricindeki kaynaklardan malzeme (delil) toplamak zaruridir. Ayrıca fert, 18 veya daha büyük yaşta olmasına ilaveten belgelenmiş 15 yaş öncesi davranış bozukluğu hikayesine (tarihçesine) de sahip olmalıdır. Antisosyal kişilik bozukluğunun kriterleri; Spitzer, Endicott ve Robbins (1978) tarafından geliştirilmiş bulunan "araştırma teşhis kriterleri"nden alınmıştır. DSM†“IV'ün geliştirilmesi esnasında araştırma verilerine aşırı derecede fazla önem verildiği, fakat empati yokluğu, sathí cazibe ve kendi kıymetini sun'í olarak şişirme gibi daha geleneksel psikopatik özelliklere yeterince önem verilmediği yollu bir endişe vardı. Fakat yazarlar tarafından yürütülen saha çalışmasının ön verileri, Hare ve diğ. (1992) tarafından geliştirilen Psikopati Kontrol Listesinden alınan bazı psikopati özelliklerinin güvenilir bir şekilde ölçülmelerinin zor olduğunu göstermiş, bu sebeple de teşhis kriterlerine dahil edilmemişlerdir. Merhametsizlik bir örnektir. Antisosyal şahıs, suçluluk veya merhamet duygusu izhar edebilir yahut özürler ve mantıklılaştırmalar beyan edebilir. Fakat, bizzat suç teşkil eden fiillerin tarihçesi, çok az merhamet veya suçluluk duygusu intibaı verir. Teşhis kriterleri Teşhis için, aşağıdakilerden en az üçünün bir şahısta toplanması gerekir. # Mükerreren göz altına alınmayı gerektiren fiilleri işlemek suretiyle belirlenmiş, hukuka uygun davranışları tespit eden sosyal kurallara uymamak, # Mükerreren yalan söylemek, takma isimler kullanmak veya şahsí menfaat yahut zevk için diğer insanları kandırmak fiilleri ile belirlenen hilekarlık, # Fevrílik (aní tepki gösterme) veya ileriyi (geleceği) planlayamamak, # Mükerrer fizikí dövüşmeler ve saldırılar ile belirlenen sinirlilik ve saldırganlık, # Kendisinin veya başkalarının emniyetine yönelik ihmalí (tedbirsiz) umursamazlık, # Tutarlı iş davranışını devam ettirme (aynı işte uzun süre çalışma) veya malí mükellefiyetlerini ifada mükerrer başarısızlık tarafından belirlenen daimí sorumsuzluk, # Başka bir kimseye zarar verme, kötü davranma veya malını çalma hususunda umursamaz olmak yahut bu fiilleri mantıklılaştırmak tarafından belirlenen merhametsizlik. Antisosyal davranış, sadece "şizofreni" nöbeti veya "manik nöbet" esnasında meydana gelen türden olmamalıdır. Cinsiyet farklılıkları DSM†“IV'ün, Amerikan Psikiyatri Derneği tarafından 1994 yılında yapılan baskısına göre, ABD'de antisosyal kişilik bozukluğu teşhisi, yaklaşık olarak tüm erkeklerin % 3'üne ve tüm kadınların % 1'ine konulmuştur. Semptomlar (belirtiler) Antisosyal kişilik bozukluğu olan şahısların ortak özelliklerinin bir kısmı şunlardır: * Yalan söyleme veya hırsızlık yapmada ısrar, * Ceza adaleti sistemi ile mükerrer problemler yaşama, * Diğer şahısların haklarını veya sınırlarını (mülkí, fizikí, cinsí, hissí, hukukí) ihlal etme temayülü, * Alkol veya uyuşturucu madde suiistimali, * Saldırganca, sıklıkla şiddetli davranış; kavgaya karışma temayülü, * Daimí olarak endişe, sinirlilik ve moral bozukluğu hissetme (disfori), * Can sıkıntısı ile baş edememe, * Kendisinin veya başkalarının emniyetini umursamama, * Çocuklukta davranış bozuklukları teşhisi konulmuş olma (bu bir semptom değil, "tarihçe"dir), * Başkalarına zarar verme hususunda merhametsizlik, * Sathí (sığ) cazibe, * Fevrílik (aní tepki gösterme), * Aşırı bir yetkililik/haklılık duygusu, * Arkadaş kazanamama veya muhafaza edememe, * Tedbirsizlik, fevrílik (aní tepki gösterme), * Antisosyal kişilik bozukluğu (ASKB) teşhisi konulmuş olan şahıslar, otorite sahibi şahıslar ile sıklıkla problem yaşarlar. Yaygınlık ABD'de, DSM†“III†“R kriterlerini kullanan Millí Hastalık Süreçleri Sörveyi (The National Comorbidity Survey) tarafından elde edilen bulgular, erkeklerin % 5,8'i, kadınların ise % 1,2'sinin bu bozukluğun hayat boyu devam etme riskine sahip olduklarını göstermektedir. Yukarıda belirtildiği üzere, DSM†“IV'e göre, antisosyal kişilik bozukluğu teşhisi, yaklaşık olarak tüm erkeklerin % 3'üne ve tüm kadınların % 1'ine konulmuştur. Hapishanelerde, bu oranın % 75 kadar yüksek olabileceği tahmin edilmektedir. Klinik ortamlardaki yaygınlık tahminleri, örneklenen nüfusun hakim özelliklerine bağlı olarak, % 3 ile % 30 arasında değişmektedir. Hastalığın yaygınlığı, pek çok şiddetli failleri ihtiva eden hapishane insanları gibi seçilmiş nüfuslarda daha da yüksektir (Hare, 1983). Benzer şekilde, ASKB'nun yaygınlığı, alkol veya diğer uyuşturucu madde suiistimali tedavi programlarındaki hastalar arasında, genel nüfusta olandan daha yüksektir. Bu da, ASKB ile alkol veya diğer uyuşturucu madde suiistimali arasında bir bağlantı ve bağlılık olduğunu göstermektedir. David Korten tarafından yürütülen bir araştırma, bu özelliklerin, mühim şirketlerin tepe yöneticileri arasında yüksek oranda olduğunu göstermektedir.

Diğer akıl hastalıkları/bozuklukları ile ilişkisi

Antisosyal kişilik bozukluğu, madde suiistimali hastalığı hariç olmak üzere, tüm DSM†“IV Eksen I hastalıkları ile negatif korelasyona sahiptir. Antisosyal kişilik bozukluğu, en kuvvetli korelasyona, Revizeli Psikopati Kontrol Listesi ile ölçülen psikopati ile sahiptir. DSM†“IV†“TR'de sunulduğu üzere, Amerikan Psikiyatri Derneğinin resmí duruşuna (tavrına) göre, "psikopati" ve "sosyopati", antisosyal kişilik bozukluğunun fersude (modası geçmiş) eş anlamlılarıdır. Dünya Sağlık Örgütü de, ICD†“10'da psikopati, sosyopati, antisosyal kişilik, asosyal kişilik ve amoral kişilik kavramlarını "sosyal olmayan kişilik bozukluğu" (dissocial personality disorder) kavramının eş anlamlıları olarak kullanmak suretiyle benzer bir tavır sergilemektedir.

Potansiyel (muhtemel) işaretçiler

Her ne kadar, antisosyal kişilik bozukluğu 18 yaşından önce resmen teşhis edilemese de, bu hastalığın, MacDonald Üçlüsü olarak bilinen üç işaretçisi, bazı çocuklarda bulunabilir. Bunlar; normalden uzun bir süre devam eden yatak ıslatma, hayvanlara eziyet ve piromani (yangın çıkarma hastalığı, yani yangın çıkarma hususunda kontrol edilemez bir isteğe sebep olan akıl hastalığı). Bu işaretleri sergileyen çocukların ne kadarının büyüyünce antisosyal kişilik bozukluğu geliştirecekleri bilinmemektedir. Fakat bu işaretler, teşhis konulmuş yetişkinlerin hayat hikayelerinde sıklıkla bulunmaktadır. Kaç sayıda çocuğun, bu semptomlara sahip olduğu halde antisosyal kişilik bozukluğu geliştirmediği bilinmediği için, tahminí değer (diğer bir ifadeyle, bu semptomların gelecekteki antisosyal kişilik bozukluğunu tahmindeki faydası) net değildir. Bu üç özellik, Akıl Hastalıkları IV†“TR Teşhis ve İstatistik Rehberi'nde (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders IV-TR) "davranış bozukluğu" ismi altında yer almaktadır. Antisosyal kişilik bozukluğunun işaretlerini sergileyen bir çocuğa, ya "davranış bozukluğu" veya "ihtilafí husumet bozukluğu" (oppositional defiant disorder) teşhisi konulabilir. Fakat bu çocukların tamamının yetişkinliklerinde antisosyal kişilik bozukluğu geliştirecekleri söylenemez.

Sebepleri

ASKB'nun sebepleri bilinmemektedir. Biyolojik ve genetik faktörlerin rol oynayabileceği sanılmaktadır. Fakat, hastalık ile biyolojik faktörler arasındaki istatistikí korelasyon zayıftır, bu da pek çok uzmanı aksi yönde bir inanca yöneltmiştir. Antisosyal ebeveyne sahip olma gibi aileví bir hikaye, hastalığı geliştirme şansını artırmaktadır. Mayo Kliniği'nin web sitesine göre, çocukluktaki ev (yuva), okul ve sosyal çevredeki (mesela mahalledeki) bir takım çevre faktörleri de katkı yapabilir. Mesela aşırı cezalandırıcı bir ev veya okul ortamı gibi. Robins (1966), antisosyal kişilik bozukluğuna sahip fertlerin babalarında, diğer fertlerin babalarına kıyasla, daha fazla sosyopatik özellikler ve alkolizm vakası bulmuştur. Böyle bir ailede, diğer ailelere kıyasen, erkeklerin daha fazla antisosyal kişilik bozukluğu vakasına sahip olduklarını, kadınların ise daha fazla somatizasyon bozukluğu (somatization disorder) sergileme eğiliminde olduklarını bulmuştur. Bowlby (1944), antisosyal kişilik bozukluğu ile hayatın ilk beş yılındaki ana mahrumiyeti arasında bir bağlantı görmüştür. Glueck and Glueck (1968), bu kişilik bozukluğunu geliştiren çocukların analarının tutarlı disiplin uygulamama ve şefkat göstermeme eğiliminde olduklarının işaretlerini ve alkolizm ve fevríliğe yönelik anormal bir eğilim bildirmiştir. Bu faktörlerin tamamı, tutarlı yapıya ve davranış sınırlarına sahip istikrarlı ve fonksiyonel bir ev oluşturma hususundaki başarısızlığa katkıda bulunmaktadır. Evlat edinme konusundaki araştırmalar, hem genetik katkıların ve hem de çevre katkılarının hastalığın gelişmesindeki rolünü desteklemektedir. İkizler hakkındaki araştırmalar da, yetişkinlerdeki antisosyal davranışın irsen intikal edebilirliği hususuna işaret etmektedirler ve genetik faktörlerin yetişkinlerde antisosyal çocuklar veya ergenlerden daha önemli olduğunu göstermişlerdir. Zira bu son kategori araştırmalara göre, antisosyal çocuklar veya ergenlerde, paylaşılan çevre faktörleri daha önemlidir (Lyons ve diğ., 1995).

Kaynaklar

Vikipedi

Antisosyal Kişilik Bozukluğu

Diğer akıl hastalıkları/bozuklukları ile ilişkisi

Potansiyel (muhtemel) işaretçiler

Sebepleri

Kaynaklar

Kişilik bozukluğu

Şizoid Kişilik Bozukluğu

Vandallık

Toplumsal psikolojik bilinç mimarlığı

Manhunt 2

Toplum mühendisliği

İntihar

Klaus Kinski

Antisosyal Kişilik Bozukluğu