Türkçe Bilgi: Çocuğun Gelişimi

Çocuğun gelişimi, olgunlaşma (doğa) ve öğrenme (eğitim) arasındaki karşılıklı ilişkinin sonucunda olur. Bunlardan biri eksikse, gelişim olmaz. Eline okuyacağı birşey verilmeyen bir çocuk, tıpkı okuyacak birçok şey mevcut olduğu halde okuyamayan bir anensefalik çocuktan farklı olmaz. Birçok yeteneğin edinilmesi, hem doğaya, hem de eğitime bağlıdır. Buna rağmen, bazan bunlardan biri daha çok önem kazanır: mesela, az gelişmiş ülkelerde zekayı belirlemede sosyal faktörler — kötü doğum öncesi bakımı, ortamsal stimülasyon eksikliği, vs. — çok önemliyken, daha olumlu bir yaşama standardına kavuşmuş ülkelerde genetik faktörler daha önemli olur, identik ve identik olmayan ikizler üzerinde yapılan karşılaştırmalı incelemeler, bu konuda daha çok bilgi sağlamıştır. Bir genelleme daha yapılabilir: temel yetenekler genellikle biolojik yoldan kazanılır, oysa karmaşık yetenekler daha ziyade sosyal öğrenmeye bağlıdır. Mesela İngiltere'de çocukların üç sözcüklü cümleleri söylemeyi öğrenmeleri sosyal sınıfla ilgili değildir, oysa daha ileri dil yeteneği sosyal sınıfla yakından ilgilidir. Normal gelişim her zaman düzenli bir biçimde olmaz. Ayrıca, yeteneklerin de hepsi aynı çabuklukla kazanılmaz. Bir çocuğun motor gelişimi ilerleyebilir, fakat konuşma yeteneği gecikmiş olabilir; bunun tam tersi de görülebilir. Beyin hasarı belirtileri görüldüğünde, bu durum daha karmaşıktır. Anatomik hasar (mesela serebral felç)yüzünden birtakım fonksiyonlar gelişmeyebilir; öte yandan aynı çocukta bir doğal gelişim gecikmesi yüzünden başka yetenekler de geç gelişebilir, yahut yalnızca uygun stimülasyonlardan yoksun kaldığı için yetenekleri öğrenmesi aksar,Serebral felçli bir çocukta, eğer motor yeteneksizliği yüzünden nesnelere dokunarak tecrübe kazanması engellenirse, dokunmayla algılama alanında sekonder sorunlar gelişebilir.

Amerikalı bir psikolog olan Arnold Gesell gelişim değerlendirme testlerinin öncülüğünü yapmıştır ve çocuğun gelişmesinin kantitatif değerlendirmesiyle ilgili daha sonraki bütün çalışmalarda katkısı olmuştur. Gesell yetenek gelişmelerini motor, uyumsal, dil ve kişisel-sosyal olmak üzere sınıflandırmıştır. Bu alanlardan herbiri için standard gelişme normları saptanmıştır. Gelişimin değerlendirilmesi, çocuğun yaşıtlarına kıyasla, nasıl fonksiyonda bulunduğunu gösteren bir tablo sağlar. Oysa şiddetli retardasyon oluşmuş çocuklar dışında, 2-3 yaşına kadar olan çocukların ilerde nasıl bir gelişme göstereceği konusunda faydalı bir bilgi sağlayamaz.

Çocuklardaki emosyonel gelişimin saptanması daha çok sorunlar doğurur, çünkü emosyonel olgunluk için objektif ölçüler bulmak daha zordur.Yeni doğmuş bebekteki emosyonel ifade, früstrasyona, engellemeye ve acıya karşı tepkiden ibarettir,ilk iki ay içinde çocuk çoğunlukla duyduğu zevki ifade eder. Bebek altı aylık olunca korku, öfke ve nefret gibi olumsuz emosyonları ayırdetmek mümkün olur. Onsekiz aylıktan küçük bebeklerde kıskançlık açıkça görülebilir.Daha ziyade erkek çocuklarda görülen öfke tepkileri, 2 yaşından başlayarak 25 yaşları arasında daha amaçlı ve bilinçli olabilir, iki ila üç yaşları arasında spesifik korkular çok görülür, fakat bu yaştan sonra son derece az rastlanır.Konuşma alanındaki normlar daha açıkça saptanmıştır. İki yaşındaki çocukların %97'si tek sözcükler söyleyebildikleri ve 3 yaşındakilerin de %97'si üç sözcüklük cümleler kurabildikleri için, bu normallik sınırları dışında kalan bir çocuğun durumu dikkatli bir değerlendirme gerektirir. Bkz. Çocuk psikiyatrisi

Çocuğun Gelişimi

Gelişim psikolojisi

çocuk

Harika çocuk

Çocuk hakları

Pedagoji

Jean Piaget

çocuk parkı

Ebeveyn