ikonuna tıklayınız.
Tarhiçe
Susurluk’la ilgili ilk bilgiler 1640 yıllarına dayanmaktadır.Susurluk adı şimdiki bulunduğu yerin sulak olması ve bol miktarda su sığırı yetiştirildiği için Susığırlığı diye bilinmektedir. Burası Karesi beyi olan İnebey vakfına ait iken İnebey’in torunları tarafından çiftlik haline getirilmiştir. Hacı Hatip oğullarının buraya yerleşmesiyle burası köy haline gelmiştir. 1877-1878 Osmanlı-Rus Harbi’nden sonra Türkiye’ye göç eden Bulgar, Kafkas Türkleri ve Türkmen ailelerin yerleştiği bir yer haline gelmiştir.
Çiftlik halindeyken, Bursa ve İstanbul gelip geçenlerin dinlenmesi amacıyla Yeniçeri Ocak elemanlarından Mustafa Çelebi tarafından bir Kervansaray’la ve Mescit yaptırılmış uzun yıllar Susurluk’a uğrayan yolcuların durak ve dinlenme yeri olmuştur.
Susurluk köy olduğu halde bulunduğu yerin öneminden dolayı 19. Y. Yıl ortalarında buraya Pazar kuruluşuna izin verilmiştir.
1892 yıllarında susurluk nahiye haline getirilmiştir. 34 yıl sonra 1926 yılında ise hane sayısının 1100 olması sebebiyle kaza teşkilatı kurulmuştur.
Susurluk’un bulunduğu bölge M.Ö. insan yerleşmelerine de sahne olmuştur. İlçe Mizyalılar, Frigyalılar, Lidyalılar, İranlılar, Romalılar ve Bizanslılar yönetiminde de uzun yıllar kalmıştır.
Çevrede yapılan kaçak kazılar konusunda özellikle Frig ve Lidyalılara ait çok sayı da eser bulunduğu rivayet edilmektedir.
Susurluk Kurtıuluş savaşı sırasında milli mücadeleye karşı çıkan Aznavur Ahmet ve Çerkez Ethem ile Milli kuvvetler arasında sert çatışmalar olmuş ve bu çatışmalar milli kuvvetlerin zaferiyle sonuçlanmıştır.
Kurtuluş savaşı sırasında yunan işgaline uğrayan şirin ilçemiz 5 Eylül 1922 günü düşman işgalinden kurtulmuştur. İlçemiz de her yıl 5 Eylül günü çeşitli etkinliklerle kurtuluş şenlikleri yapılmaktadır.
Susurluk günümüzdeki İzmir İstanbul arası önemli dinlenme noktalarından biri olma özelliğini korumaktadır.
Susurluk tarihi ile ilgili daha ayrıntılı bilgi sahip olabilmek için ilçemiz çevresinde arkeologlar tarafından kazılar yapılarak daha detaylı bilgilere sahip olunabilecektir.
Coğrafya
Susurluk ilçesi deniz seviyesinden ortalama olarak 63 m yüksekliktedir. Fazla yüksek olmayan engebeli arazilerden oluşan ilçe toprakları,ilin kuzey doğusunda yer almaktadır.Doğu kesimini Çataldağ’ın batı uzantıları, batı kesimlerini Sularya dağlarının uzantısı olan Keltepe engebelendirir. Dağlık alanlar ormanlarla kaplıdır.İlçenin en önemli akarsularının başında Susurluk (Simav) çayı gelmektedir. Simav çayı Kütahya ilimizin İç batı Anadoluda ki tektonik çöküntü alanlarını kuşatan dağlardan inen suların birleşmesiyle oluşur. Çay Sındırgı-Bigadiç dolaylarında keskin bir dirsek yaparak Balıkesir ili sınırlarına girer. Güney_kuzey yönlü akışa sahip olan Simav çayı Susurluk çayı adını almaktadır. Çay Susurluk çevresinin sularını toplayarak, İlçeyi ikiye bölüp Marmara denizine doğru gider. Daha sonra Manya Gölünün gideğeni olan Karadere”yi batıdan, Uluabat gölünün gideğeni olan Kirmasti suyunu ve daha sonra Nilüfer çayını da alarak Karacabey boğazından Marmara Denizine dökülür. Diğer önemli akarsuları ise; Hatap deresi (Reşadiye köyü yakınlarından doğar ve Susurluk çayına karışır), Karadere (Manyas gölünün fazla sularını boşaltan gideğeni), Göbel Deresi (Söve köyü yakınlarından doğar), Ömerköy Deresi (Yeniköy yakınlarından doğarak Hatap Deresine karışır), Çaylak deresi (Gürece köyü yakınlarından doğarak Susurluk Çayına katılır. Yemyeşil vadesiyle ünlü mesire yeridir.
Susurluk çayı ilçeyi adeta iki parçalı şehir haline getirmiştir. Karşıyaka ile ilçeyi ayırmıştır.
İlçe sınırlarında göl yoktur. Ancak Söve köyü sınırları içinde küçük çaplı sulama göleti yer almaktadır. Ayrıca Çataldağ da yapımı süren içme suyu göleti de sayılabilir.
İlçede fazla yüksek dağlar bulunmamaktadır. Batısında yeralan Keltepe (881m) ve doğusunda yer alan Çataldağ (1313m) en önemli yükseltilerdir. Ayrıca İlçenin merkezinin kurulu olduğu Susurluk havzası diğer önemli yeryüzü şekilleridir.
İlçe arazilerinin çoğunluğunu arızalı orman arazileri teşkil etmektedir. Topraklar kahverengi orman toprağıdır. Ayrıca, arızalı arazilerin bir miktarını teşkil eden litzolik toprakların bulunduğu eğimli yerlerde erozyon çok fazladır. Toprak kalınlığı 2cm kadardır. Topraklar bol miktarda kireçlidir. Ayrıca akarsu kenarlarındaki alanlarda alüviyal topraklar bulunmakta olup derinlikleri fazladır.
Susurluk iklimi Akdeniz ikliminin Marmara geçiş tipi özelliklerini taşımaktadır. Kış mevsimi kar yağışlı, don olayları olağandır. Yaz kuraklığı nispeten Akdeniz ikliminin asıl tipine göre daha az belirgindir. Nedeni karasallıktır. Karasallığın etkisi ile yaz mevsiminde az da olsa yağış oluşmaktadır. Yıl içinde en sıcak ay Temmuz ayı, en soğuk ay ise Şubat ayıdır. Ölçülen en düşük sıcaklık değeri –19 0C iken, en yüksek sıcaklık değerine 12Ağustos2002 de 46 0C ile ölçülmüştür. Yıllık yağış tutarı ortalama 700 mm dolayındadır. İlçenin iklimi üzerinde Susurluk Çayının etkisi çok fazladır. Bir havza içinde kalan Susurluk çayın ılımanlaştırıcı etkisini iklim koşullarında fazlasıyla yaşamaktadır. Çevre ilçelerle, Balıkesir’le iklim elemanları arasında farklılıklar yaşanmaktadır.Yıllık yağışın büyük çoğunluğu kış aylarında düşmektedir. Özellikle 12, 1, 2 ve 3. aylar yağışlıdır.
Hakim rüzgar yönü kuzey sektörlü rüzgarlardır. Özellikle de poyraz rüzgarı hakim olup, kışın soğukluğa neden olmakta, yazın ise serinletici etkiye sahiptir. Yine bir diğer hakim rüzgar Lodos güney sektörlü rüzgar olup, özellikle kış mevsiminde sıcaklığı arttırmakta, yer yer de fırtınalara yol açmaktadır, halk arasında yağış getirmesinden dolayı “gözü yaşlı” rüzgar olarak adlandırılmaktadır.
Doğal bitki örtüsü, düz ovalık alanlarda, havzada steplerden meydana gelmiştir. Stepler ilkbahar yağışları ile yeşermektedir, uzun yaz kuraklıkları sonucunda ortadan kalmaktadırlar. Step alanlarında gelincik, çobançantası, çeşitli çalılıklar ve bunların arasında söğüt (salix), kavak (populus), meşe (Quercus), çınar (platanus) karışmaktadır. Özellikle dere kenarlarında, akarsu boylarında daha belirgindir. Yamaçlara doğru çıkıldıkça özellikle dişbudak (fraxinus) önemli ağaç türüdür.
Orman alanları ilçe topraklarının %21 ini teşkil etmektedir. Orman alanlarının hakim ağaçtürü Kayın (Fagus) tur. Ayrıca bazı meşetürleri (Quercuscocifera, Quercus puphensis), kızılağaç (almus), Ihlamur (Tilia), gürgen (corpus), ardıç (Juniperus), göknar (abies), türleri yer alır. Orman altı florasınıda sarmaşık türleri, orman gülü (rhodendron), eğrelti otları vediğer küçük bitkiler teşkilederler.
Yine havza ile yamaçlar arasında yaklaşık 400-500m lere kadar sıcaklık ve nem koşullarının olanak verdiği alanlarda yamaçlara doğru maki türlerine de rastlanır. Özellikle defne, menengiç, pırnal ağacı,delice (yabani zeytin), meşe türleni, zakkum türleri yaygındır.
İlçe halkının büyük bir bölümü kırsal kesimde yaşamaktadır. Ekonominin temeli tarım, sanayi ve ulaşıma dayanmaktadır.
İlçede kültür altında bulunan arazinin 1997 yılı verilerine göre toplamı 60100 Ha olup, bunun dağılım şöyledir. 23735Ha tarla arazisi, 120Ha bağ arazisi, 105Ha meyvelik, 2020Ha sebzelik, 300Ha açık nadas, 2680Ha kültür arazisidir. Yine 1997 yılı rakamlarına göre 5600Ha çayırmera, 2320Ha dağlıktaşlık, 25900Ha orman alanı yer almaktadır.
İlçede yetişen tarım ürünlerinin aşında buğday, şekerpancarı, ayçiçeği, mısır, arpa, nohut Bakla, fasulye gelir. Ayrıca ilçenin domates başta olmak üzere çeşitli sebzeler üretilmektedir. İlçede üretilen meyve ve sebzeler, özel sektöre ait olan fabrikalarda işlenmektedir. Hayvancılıkta son derece önemli bir yere sahiptir. Modern hayvancılığın yapıldığı ilçede et ve süt üretimi önemlidir.
En önemli sanayi kuruluşlarının başında Şeker fabrikası gelmektedir. Çevrede üretilen şekerpancarının işlenerek ürünlerine ayrıştırıldığı tesis olan fabrika çok sayıda insana iş olanağı sağladığı gibi binlerce çiftçiye de geçim kaynağı olmuştur. Ayrıca Özel sektöre ait YÖRSAN Süt ürünleri ve Meyve suyu, ASSAN gıda salça, ASKON GIDA, fide-elif salça gıda, UÇAR donmuş gıda sanayii ile DÖRT MEVSİM ET KOMBİNASI da önemli kuruluşlardır. Ayrıca özel sektöre ait olan tarım ve tarıma dayalı bir çok sanayi kuruluşu vardır.
En önemli yer altı kaynağı eskiden işletilen ancak şu anda atıl durumda olup işletilmeyen Sultan Çayır havzasındaki bor mineralleri, yine az miktarda antimon ve jips madenide sayılabilir. Dereköy yakınlarında ki madensuyu diğer madenidir.Yıldız köyü yakınlarında bulunan kaplıca ile Kepekler Kaplıcası da ünlüdür.530C sıcaklığa sahip olan kaplıca da Frigler’den kalan hamam bulunmakta olup, son derece şifalıdır.
Ulaşım bakımından önemli bir konuma sahiptir. İstanbul-İzmir kara yolu ilçe içinden geçmektedir. Ayrıca Bandırma Hızlı Feribotu da ilçeye yaklaşık 48 km kadardır.Yine İzmir-Bandırma demiryolu da ilçemizden geçmektedir.
misafir - 8 yıl önce