Selahaddin Uşaki
Kısaca: Selahaddin Uşaki Anadolu'da yetişen büyük evliyadan. İsmi Selahaddin Abdullah bin Muhammed Abdülaziz'dir. 1705'te Rumeli'de bulunan Kesriye kasabasında doğdu. Yirmi yaşına kadar bu kasabada kalıp, ilim tahsil etti. Daha sonra İstanbul'a gelerek, tahsil hayatına devam etti. Babası katip olduğundan Selahaddin Uşaki yirmi yedi yaşındayken Babıali'de katipliğe başladı. Daha sonra Vezir Hekimoğlu Ali Paşanın dairesinde Masraf Katipliğine tayin edildi. Zeka ve çalışkanlığıyla çevresinde sevg ...devamı ☟
Daha sonra Vezir Hekimoğlu Ali Paşanın dairesinde Masraf Katipliğine tayin edildi. Zeka ve çalışkanlığıyla çevresinde sevgi ve alaka uyandıran Selahaddin Uşaki, Hekimoğlu Ali Paşanın da teveccühünü kazanarak onun mektup işleriyle vazifelendirildi. 1739'da Paşa ile birlikte Mısır'a gitti. Mısır'dayken, Arapçasını ilerletti ve Şabaniyye yolunun büyüklerinden Şemseddin Muhammed Hafni'nin sohbetlerinde bulundu. Hüseyin Demenhuri'den bazı ilimleri öğrendi. Ali Paşayla birlikte tekrar İstanbul'a dönen Selahaddin Uşaki, Paşanın Rumeli gezisi sırasında Edirne'de bulunan Cemaleddin Uşaki'nin sohbetlerine katıldı ve daha sonra ona talebe oldu. Hocasıyla birlikte İstanbul'a gelen Selahaddin Uşaki, Eyüp'te oturdu. Bir süre sonra da hocasının kızıyla evlendi.
Tahirağa Dergahına şeyh olarak tayin edilen Selahaddin Uşaki, on dokuz seneye yakın, insanlara ilim öğretti. 1782 Ramazanında dergahın bulunduğu bölgede çıkan yangında dergahı yandı. ailesiyle birlikte hocasının dergahına gitti. Dört buçuk ay kadar burada ikamet ettikten sonra bir hastalığa yakalanarak 1783 senesinde vefat etti. Tahirağa Dergahının bahçesine defnedildi.
Selahaddin Uşaki, iki yüze yakın eser yazmıştır. Eserlerinden bazıları şunlardır:
1) Risale-i Esrar-ı Nihan-ez-Hatm-ı Haceğan, 2) Şerh-i Kaside-i Hazret-i Mevlana, 3) Terceme-i Risale-i Kudsiye, 4) Risale-i Menazil-iKamer, 5) Risale-i Vahdet-i Vücud, 6) Şerh-i Ebyat-ı Niyazi-i Mısri, 7) Tuhfet-ül-Uşşak, 8) Şerh-i Nutk-ı Nasreddin Hoca, 9) Şerh-i Ebyat-ı İsmail Hakkı, 10) Mevlid-i Şerif, 11) Arapça, Türkçe, Farsça Divan, 12) Kavaid-i Farisi Şerhi, 13) Şerh-i Ebyat-ı Eşrefzade, 14) Muğni Şerhi, 15) Medar-ı Mebde' ve Me'ad.
Kaynak: Rehber Ansiklopedisi
Bu konuda henüz görüş yok.
