Pierre-Jean Jouve
Kısaca: Fransız yazarı (Arras 1887). 1909'da Paris'e gitti; önce sembolizmin etkisinde şiirler yazdı (Presences, [1912]; La Danse des Morts [Ölülerin Dansı] [1917]). Ama 1924'te eski eserlerini inkâr ederek yeni bir şiir anlayışına yöneldi. Psikanalizin ışığında yazılan bu şiirler, içgüdülerin esiri olan, ister istemez dini duygulara sürüklenen insanın ikili karakterini işledi. Romanlar (Paulina 1880 [1925]; Le Monde Desert [Issız Dünya], 1927; Histoires Sanglantes [Kanlı Hikâyeler], 1932; La Scene C ...devamı ☟
Psikanalizin ışığında yazılan bu şiirler, içgüdülerin esiri olan, ister istemez dini duygulara sürüklenen insanın ikili karakterini işledi. Romanlar (Paulina 1880 [3]; Le Monde Desert Dünya, 1927; Histoires Sanglantes Hikayeler, 1932; La Scene Capitale Sahne, 1935), şiirler (Priere [4], 1924; Noces [5], 1928; Le Paradis Perdu Cennet 1929; Sueur de Sang Teri, 1934; Matiere Celeste [6], 1937) yayımladı. 1944'te yazdığı La Vierge de Paris (Paris Bakiresi) adlı eserde Paris direnişinden ilham aldı.
Daha sonraki şiir kitapları; Genie (Dahi) [7]; Diademe (Taç) [8]; Öde (Od) [9]; Lyrique (1956), İventions (Buluşlar) [10]; Proses (Nesirler) [11] ve modern dünyanın kaderiyle kendi serüvenini kaynaştıran Moires (Hareler) [12] ile Tenebre (Zifiri Karanlık) [13]. Jouve'un sıkıntılı ve içe işleyen eserleri çağdaş şiiri büyük ölçüde etkiledi.
Bu konuda henüz görüş yok.
