Tiyatro 111 m çapında olup 11,000 kişilik kapasiteye sahipti.Roth 1993:230-31 Marcellus tiyatrosu, Roma dünyasının tamamına yayılan şehre ait en etkileyici mimari biçem örneği oldu. Tiyatroda yapı malzemesi olarak çoğunlukla Tüf, çimento ve opus reticulatum olarak bilinen bir tür briket çalışması kullanılmıştı ve yapının tamamı beyaz travertenlerle kaplanmıştı. İçeriyi girişi sağlayan tonoz, koridor, tünel ve rampalar, benzer Roma tiyatrolarında olduğu gibi normal olarak plaster yarım sütunlarla süslenmişti: zemin Dorik, ortası İyonik üsluba sahipti. Üst seviyelerde Korint düzeninde sütunların olduğuna inanılır ancak yapı orta çağda yeniden inşaa edilirken en üst sıradaki bir dizi sütun ve oturma yerleri kaldırıldığından bu kesin değildir.Roth 1993:230-31
Uygun mekana sahip diğer Roma tiyatrolarında olduğu gibi bu tiyatroda da, arasından doğal dekorun görülebileceği açıklıklar vardı. Sürekli dekor olan skene binası, Roma tiyatrolarının bir karakteristiği olarak hemen ``cavea`nın`` önünden yükseltilmişti.
``Templum Marcelli`` adı 998 yılında bile kalıntılarda çınlıyordu. Orta çağın başlarında Fabius ailesine ait bir kale olarak kullanılan Teatro di Marcello, ardından önce 11. yüzyılda Pier Leoni ve sonrada varislerinin eline geçmiştir. Eser 13. yüzyılda ise Savelli ailesinine ait olarak karşımıza çıkar. 16. yüzyılda ise Baldassare Peruzzi tarafından tasarlanmış bir çatıyla birlikte Orsini ailesinin ikametgahı olmuştur.
Tiyatronun üst bölümü şu anda çok sayıda apartman dairesine bölünmüştür ve çevre duvarları küçük yaz konserleri için bir mekan olarak kullanılmaktadır.
17. yüzyılda, ünlü İngiliz mimar Sir Christopher Wren, Oxford`da bulunan Sheldonian Tiyatrosunun planlarını yaparken Serlio`nun Marcellus tiyatrosu gravürlerinden etkilendiğini açıkça belirmiştir.
Notlar
reflist|2Kaynak
- Kaynak wiki
Tiyatro
