Birleşmiş Milletler (BM) sisteminde temelde kuvvet kullanmama ilkesi geçerlidir. 2. Dünya Savaşı`nın tekrar yaşanamasını engellemek ve uluslararası barış ve güvenliği korumak için kurulan BM sisteminde uluslararası anlaşmazlıkların kuvvet kullanılmadan çözümü esastır. BM Andlaşması`na göre uluslararası sorunlar ya devletler tarafından, ya da BM Örgütü tarafından barışçı yollar çözülecektir.
BM Andlaşması`nın birçok hükmünde bu ilkeye yer verilmiştir.
Örneğin BM Andlaşması a€˜Giriş` Bölümünde BM üyelerinin “milletlerararası barış ve güvenliğin muhafazası için kuvvetleri birleştirip”, “müşterek menfaatlerin icapları dışında silah kullanılmamasını sağlayan ilkeleri kabule ve usulleri tesise” kararlı oldukları ifade edilmiştir.
Kuvvet kullanamama konusundaki bu ısrara karşın kuvvet kullanımı uluslar arası ilişkilerin bir gerçeği olarak karşımıza çıkmaktadır ve BM de kuvvet kullanımına belirli hallerde izin vermiştir. Bu istisnalar dört tanedir ve bunlardan ikisi kuruluş yıllarına aittir. Yani günümüzde iki istisnadan bahsetmek mümkündür:
Meşru müdafaa halinde kuvvet kullanımı (Madde 51)
Güvenlik Konseyi kararıyla kuvvet kullanımı (VII. Bölüm)
Güvenlik Konseyi faaliyete geçmeden önce beş sürekli üyenin kuvvet kullanımları. (Madde 106).
II. Dünya Savaşı boyunca a€˜düşman` güçlere karşı kuvvet kullanımı. (Madde 107)
