kel
1 . Vücudun kıllı yerlerinde üreyen bir tür mantarın, kılların dökülmesine yol açtığı bulaşıcı bir hastalık.2 . sıfatSaçı dökülmüş olan (kimse).
3 . sıfat, mecaziÇıplak (doğa), yaprakları dökülmüş (bitki):
"Yükselip alçalıyor, kel tepelerin etrafını dönüyordu."- S. F. Abasıyanık.
4 . sıfat, mecaziGelişmemiş, cılız (bitki):
"Kel bir ağaç."-
5 . sıfat, mecaziİçinde az eşya bulunan.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
kel başa şimşir tarak , (birinin) keli görünmek , keli kızmak , keli körü toplamak , kelin merhemi olsa başına sürer (veya kelin medarı olsa kendi başında olur) , kel ölür, sırma saçlı olur, kör ölür badem gözlü olur
