Elektromagnetizmanın etkisi net bir şekilde, elektrik akımı geçen bir telde görülür. Örneğin; bir kartonu delerek, ortasından bir tel geçirdikten sonra, telden elektrik akımı geçirelim. Bu esnada telin çevresine, kartonun üstüne demir tozları serpersek elektrik akımının oluşturduğu manyetik alanı görebiliriz. Eğer bu telin çevresine bir pusula yaklaştırırsak, pusulanın saptığını da gözlemleriz. Oluşan bu manyetik etkiler "elektromıknatısların" çalışma prensibini oluşturur
Demir bir cisim üzerine sarmal bir şekilde sarılan telden geçen elektrik akımı, demir çubuğun bir ucunda çekme, bir ucunda itme kuvveti oluşturur. Bu, tıpkı bir mıknatısın gösterdiği özelliklerdir. Bu yüzden elektrik akımı yoluyla elde edilen mıknatıslara "elektromıknatıs" denir.
Elektromıknatıslarda oluşan, itici ve çekici güçlerin etkisinden, günümüzde pek çok alanda yararlanılmaktadır. Elektronik ziller ve elektrik motorları en çok rastladığımız örneklerdir.
Elektromanyetik kuvvetin temel parçacıklara etki ederken gösterdiği özellikler şu şekilde sıralanabilir.
* Kuvvet, elektrik yükü üzerine evrensel bir şekilde etkir.
* Kuvvet, çok büyük bir menzile sahiptir (manyetik alanın yıldızlarası etkisi vardır).
* Kuvvet oldukça zayıftır. Kuvvetin şiddeti, elektron yükünün karesinin 2hc (2 x Planck sabiti x ışık hızı)'na bölümüne eşittir. Bu oran yaklaşık 1/137,036 dır.
* Bu kuvvetin taşıyıcısı, durgun kütlesi sıfır, spini 1 olan ve foton denilen bir parçacıktır. Fotonun kendisinin elektrik yükü yoktur.
